ne zaman kışın son çırpınışlarının yaşandığı,şubatı marta bağlayan o buz gibi yelda gecelerinde içime değişik bir sıkıntı dolar ve yıllar öncesi ruhumu aşeka ağacının kollarına teslim eden kadına benzer bir kadının gelip kalbimi temmuz sıcaklarına boğmasını temenni ederek kafamı yastığa gömerim.
hiçbir zaman unutamadı, her zaman iliklerinde bir yerlerde kaldı o mükemmel nisan gününün buruk sevinci ve beraberinde getirdiği hayatının en kötü zamanlarının fiziksel/ruhsal acısı.
~yirmi dokuz nisan
kitabın sonuna kadar geldin, geldin ki beğendin kitabı, e neden gidip kitabı satın alıp bana destek olmak yerine pdf'ini okudun bitirdin pezevenk? kitap hakkında beğendiğin ne kadar şey varsa hepsi totona girsin pis serseri.
yağmur başlamıştı. yağmurdan korkan o adam saklanmayacaktı bu defa. içinden gelmiyordu. ıslanmak istiyordu. damla olup yağmura karışmak ve yok olmak istiyordu...
