243.
Hayat zaten küçük sonlardan ibaretdi.
244.
Bu kitabı okuyup kırk arkadaşına okutan cennette köşeyi kapar. Eski telefon mesajlarından alıntı.
245.
Devamini merak ediyorsan sonraki kitapta.
246.
''ve kaybedenler her zaman korkanlar olmuştur...'' olurdu heralde.
247.
Ya salaklar boşu boşuna okudunuz.*
248.
Kahve tepsisini tutarken elleri hiç titrememiş.
249.
ve yazar kitabi bitirmek istedi nokta yi koyar kitabı son veririm sonuçta yazarın keyfi .
250.
Fakat unutma ki her insan kendisinin eczanesidir. kendine güzel bir reçete hazırla, daha sonra eczanene uğra, senin ilacın yine sensin. iyileşmek dileğiyle.
252.
Aşk. Evet mezara konulan tahtalar gibi. Hani mezara gömülen o tahtalara çarpınca anlar ya öldüğünü o tahtalara çarpınca anlıyorsun eyvah! ben öldüm diyorsun.
253.
daha ucuz olasını bende isterdim, ama yayımı dağıtımı bi ton masraf işte.
254.
yıllar geçse bile hep seni seveceğim.
255.
"velhasıl seni sevmek,
256.
duşta şarkı söyleyerek, ardından montla dışkılayarak acımı unutmaya çalıştım.
257.
Ve sona geldik, ancak Aşkı halen anlamadınız değil mi? Eminim sayfaya boş boş bakıyorsunuz, boşverin.
258.
Yani diyeceğim o ki arkadaşlıklar bahane sigara şahaneee..
259.
Ve tanrı çocuklarını unuttu...
260.
Uyandığında gerçek uyanmanın farkına varmıştı.
262.
bizden başka her şey ordaydı.
263.
evet anlatmaya başlıyorum.
264.
Aldım bu boş bulunmuşluğu verdim kara cahilliğime...
267.
Bir şey daha söyleyecektim ama.. Neyse sonra konuşuruz bunları.
