Metroda, yollarda, parkta, arkadaş ortamında hemen Osmanlı tarihi veya Varoluşçuluk üzerine felsefi bir kitabı çantadan çıkarıp okurmuş gibi yapıyorum. insanlar yan yan bana bakıyorlar, şöyle bir süzüyorlar hangi akademisyen bu falan diye; kendimi mutlu ve tatmin olmuş hissediyorum.
Entelektüel bilginin kaynağı kitaptır. Ancak bilmek, olmak demek olmadığı için, okuduğunu düşüncesine yediremeyenler entelektüellikten epey uzak olacaktır. Kitap başlangıç, insan gelişimdir.
kitap eğer boş okunmuyorsa zaten istemsizce iyi bir şey zaten ama aynı kitabı aylarca elinde gezdirip bununla reklam yapıyorsa zaten durum maalesef o şekilde.