hikayesi kendinden daha etkileyici, sarsıcı olan tsm şarkısı.
Olağanüstü sözleri ve gerçekten derinden etkileyen bir yapısı var tamamiyle umarım tarkan ahde vefa 2'ye alır da yıllar sonra iyi bir yorumunu dinleyebiliriz.
Eserin her cümlesi ama hepsi öyle ifade ediyor ki benim dile getirmek istediklerimi, bunları, doğrudan söyleyemeyecek kadar kibirli olduğumdan eşlik ederek itiraf ediyorum.
Böyle ta içten titretiyor, estetikten sorumlu kulak memem orgazm şokuna uğruyor. Ama üzüyor, belki üzdüğü için seviyorum.
Dost meclisinde, muhabbetin en derinleştiği, yüreklerin sıkıştığı, hasretlerin, özlemlerin dile dolandığı o tılsımlı, hüzünlü anda, gözleri dolduran, " hahhh, işte bu, bunun gibi" dediğiniz musiki eserdir... Bitmesini istemeden usul usul dinlersiniz...
Hem nefret ettiğim hem de en sevdiğim şarkı. Seviyorum, çünkü sadece ismiyle dahi benim eylemimi, eylemsizliğimi; susmamın ya da başka şeyler konuşmamın sebebini tefhim ediyor.
Nefret ediyorum, çünkü ne olursa olsun hep bir şekilde, bir sebeple bu aksi mümkün olmayan sükuta ve hareketin anlamsızlığından ötürü var olan sükuna düşüyorum, giriyorum. Her dem bir nedenden "kimseye etmem şikayet" diyorum.
Bu şarkı çalıyor ta ki fecre kadar. Ama şu veya bu fecrin, fecr-i kazip mi fecr-i sadık mı olduğunu idrak edemiyorum.
Ya hiçbir şey yok mahfi olmayan ya da ben basiretsizim.
Her insan dinlemiştir bu şarkıyı hayatı boyunca belki üç belki beş kere...
Dinleten şey (bkz: Müzeyyen Senar) ın o güzel sesi de olabilir, hayatın ta kendisi de.
bazen kimseye şikayet etmez edemezsiniz. Ağlamak bile yasaktır hatta topluma göre,size.
güçlü olmak, metanetli olmak... insanlar ne kadar acımasız. Sizden o an için ulaşamayacağınız kadar yükselerde olan bu duyguları isterken. Üstelik siz bu denli alçalmışken. Üstelik üstünüzde bir ton hüzün varken... insanlar ne acımasız.
Edemiyorsun ama şikayet. Etmezsin de zaten bir yerden sonra. Alışıksın la sen kendini avutmaya. Alışıksın kendi kendine 'erkekler ağlamaz ula!' Deyip hüngür hüngür ağlamaya. Gerçi ağlamaz gerçekten erkekler. Cidden... gözüne bir şey kaçmıştır. Bir 'şey'...
Ağlarım ben halime...
Benim halime ağlayacak bir anam vardı zaten. Hoş(!)... Artık o da yok.
insanların en çok var olmasını sever herhalde bu gibi insanlar. Kendine ağlayan insanlar. insanlar sadece var olsunlar ama hiçbir şey yapmasınlar isterler. Hiçbir şey. Sadece yanlarında olsunlar. Yakmasınlar mesela. Kırmasınlar kalbi. Öylece dursunlar. Yanı başımızda... Biliyorum çünkü. Ne dersek diyelim... Bütün insanlar anlamış gibi yapacak. Ve sizden ona tek kalan şey maskesiz siz olacak. Güçsüz siz...
