yalnız olmak. herkesten farklı düşündüğünü bildiğin halde bunları söylediğin zaman anlaşılmak istenmemek.
farklı düşünmek zordur. farklı olmak zordur. anormallerin arasında anormal olarak algılanan sen olursun çünkü, bu kuraldır. sen iyiysen ve herkes kötüyse, saçma olan sensindir, yanlış olan sen. kötü olan sensindir. onlar gibi olman gerekir, onlar gibi düşünmen. onlar gibi incitmen karşındakini. onlar gibi yalan söylemen. arkalarından konuşman. yalancı gülümsemeler yapman. çıkarcı olman. anlamazlar seni çünkü. direk kestirip atarlar. yanlış olan sensin.
aralarında anlayanlar da olur seni. incelersin, senin gibi yanlızlardır. senin gibi dışlanmış. ama en azından anlar seni. ve birlikte yola çıkarsınız. birbirinizi anlayan iki insan olarak. **
+ kimse beni anlamıyor, aslında bu sistem paslanmış bir çark ve biz onun sadece dişlileriyiz, her şey bir kısır döngü sanki, insanlar yozlaşmış, sahte maskelerinin ardında kin kusuyorlar... beni bir tek sen anlıyorsun melis. çok teşekkür ederim. iyi ki varsın, elim biraz daha memende durabilir mi?
- tabi ki.
+ beni anlayacağını biliyordum. aksi takdirde şu anlaşılmaz düzene katlanabilmem mümkün görünmüyor.
bir sürü şey söyleyip aslında hiçbir şey söylememek... sanki kuantum fiziğine farklı bir boyut kazandırıyorsunuz amk. neyiniz anlaşılmıyor. bırakın ya...
neyse ben odama koşup kapıyı sert bir şekilde kapatacam şimdi. az önce anneme yemeğe geliyorum dedim anlamadı beni.
Bazen düşüncelerimi anlayacak birilerini bulma çabam, kilisenin içinde Müslüman aramak kadar anlamsız. Benim gönlüm bu cağa ait değil iliklerime kadar hissediyorum. Ben hala ikram edilen bir çikolatanın yarısını sevdiğine vermek için saklamak gerektiğini,bir göz odada da saraylarda yaşanmayacak mutlulukların yaşanabileceğini, yüzünüze gülümseyen, kapıyı geçmeniz için tutan insanların dua hak ettiklerini düşünen biriyim. O yüzden kimse tarafından anlaşılmayı beklemiyorum.
