isteyerek oldukça kolay, istemeyerek ise daha kolaydır.
yaklaşık iki haftadır bir, bilemedin bir buçuk öğün yemek yiyerek ve her gün evde uyguladığım ve tamamen vücut ağırlığımla yaptığım sporun yanında hafta sonları bisiklet ya da koşu ile harmanlayarak 4 kilo verdim.
biraz tipim kaydı kabul ama çok da isteyerek olmadığı için bir süre bu halimle idare edeceğim.*
beceremeyerek güçlü sandığım irademin ne kadar zayıf olduğunu anladığım eylemdir.
şu göbeği eritmem lazım, yağ da var onları da halletmem lazım diyorum uzun süredir. beceremiyorum. ağzımı tutamıyorum. iki gün tutsam 3. gün abartıyorum yine. benim kilo vermem kolay iş, abur cuburu kesip yetecek kadar yeyince, bi de günde 1 saat sporla 1 ayda hallederim bu işi. sporsuz 2 ay. öyle fazla bir şeyim yok. güçlü sandığım irademin ezici mağlubiyetine tanık oluyorum.
sanıldığından kolay eylemdir efendim. disiplinli bir diyet ve idman takvimiyle bir ya da bir buçuk ayda neyiniz varsa atabilirsiniz. sürecin zorluğunun disiplinsiz insanlarca abartıldığı kanısındayım.
kimine göre çok zor, kimine göre çok kolaydır. kolay olanlar genelde zayıflıktan şikayet eder, zor olan ise fazla kilolarından dert yanar. yaşamak zor ustadım.
2 ayda 9 kilo vererek yaptığım eylemdir. ideal için 3,5 kilo, istediğim için 8 kilom kalmıştır. sen güç kudret ver ya rabbim. amin!
(bkz: mimarlık bölümü)
