şişmanladığım için 1 sene önce yapmaya karar verdiğim eylemdir. kilo alma sürecim üniversitede başladı çünkü daha önceleri düzenli olarak koşuyordum.* sonra sakatlandım ve sporu bıraktım, ama hayvan gibi yeme alışkanlığımdan vazgeçemedim doymadığım için. aynı zamanda mimarlık bölümü gibi yoğun olarak masa başında hayat geçirmeme neden olan bir bölümde okuyordum. velhasıl, üniversite sürecinde yaklaşık 20 kilo aldım. okul bitince kendi çabalarımla 4 kilo verebildim ve o noktada sabitlendim. kilo vermek için neler yapmadım ki! zayıflama hapı, herbal life, nesfit diyeti, lahana çorbası diyeti,spor salonuna yazılma vs. aklınıza gelebilecek her şeyi denedim. baktım zayıflayamıyorum, zayıflasam da hemen geri alıyorum; diyetisyene gitmeye karar verdim. şimdi efendim önce bir sürü teste tabi tuttular. hormon ve gıda duyarlılığı. hormonlarım normal çıktı fakat nişasta duyarlılığım ortaya çıktı. 2 ay nişastasız geçen, nişastasız derken hamur işi, pirinç, makarna, kepekli ekmek harici tüm ekmekler, baklagiller, muz, ergin elma, patates, aklınıza içinde nişasta barındıran ne varsa her şey yasaktı. günde 10000 adım yürüdüm ki, bu yaklaşık 8-8,5 km kadar yol ediyor. egeliyim, çok fazla et yeme alışkanlığım yok. inanılmaz bir hata yapıyormuşum meğerse. günde ana öğünlerimden biri safi protein mesela.
neyse uzun lafın kısası 2 ay gibi bir sürede yürüyüş ve diyet ile 9 kilo verdim. 1 yıl içinde 3 kilosunu geri aldım düzensiz beslenme nedeniyle ve tekrar başladım 2 hafta önce. 2 haftanın sonunda yürüyüş ve diyet ile verilen 3 kilo benim için motive edici oldu. daha 8 kilo verilmeyi bekliyor.
kilo vermeyi amaçlayan arkadaşlara önerim, yılmayın. kiloları 10 günde almıyor ki insan, 10 günde verebilsin. bu uzun bir maraton. kararlı olun ve madalyayı kapın.
nedense kilo almak kadar kolay olmayan eylem. günlük alınan kalori miktarından fazlasını harcamak suretiyle gerçekleştirilir. bir de genelde istenmese de genelde yüzden gider kilolar, erkeklerde göbek, kadınlarda ise basen bölgesi hep sorunludur hep..
an itibariyle gerçekleştirdiğim eylam. yaklaşık 10 gündür 7 kilo verdim nasıl mı? sabah akşam 3 kilometre yürüyüş, 1 öğün kahvaltı ve acıkınca meyveli maden suyunu kafaya dikmek.
millet nasil bu kadar dert ediyor hic anlamiyorum. ulan işlenmiş fabrikasyon gida yeme, adam gibi doyana kadar yemeğini ye, meyve ve kuruyemisi de ihmal etme, uç beyazdan uzak dur niye kilo alasin.. bu kadar basit bir mevzu bu. bütün olay nefiste bitiyor aslında. diyet filan fasa fiso. önce adamakilli bi yasam tarzin olacak. yani zaten normal olarak haftanin en az 3 günü spor yapacaksin, kilo vermek için değil, bunlar yasam prensibidir.
su halde niye kilo alasin ki. ondan sonra da vermek için işkence çek... Beyin bedava.
disardam beslenmeyeceksiniz ekmegi sadece kahvatida. yiyeceksiniz ve aksam yemeginde 1 dilim yiyeceksiniz. ac kalarak ancak tansiyonunuzu dusurursunuz. hamur isinden uzak durun abicim. heryere yuruyerek gidin. her gun. usenmeden bir bucuk saat yol yurudum ben.su an 44 kiloyum. vucudu sikilastirmak icinde duzenli mekik ve squat hareketi yeterli oluyor.
insanı her anlamda mutlu hissettiren eylem. Altı aydan fazla süredir diyet ve spor yaparak toplamda on yedi kilo verdim. Gerçek anlamda irade ve sabır isteyen bir süreç. Çocukluğumdan beri yaşıtlarımdan kiloluydum. Bunun acısını da hep çektim. Okuldaki anlamsız boy/kilo ölçümlerini bilirsiniz. Sevimsiz sıska arkadaşlarımın benimle dalga geçmesini asla unutmam mesela. Annemin kilolu olmama üzüldüğünü bilirdim ama 'artık yeter' demesine kızardım. Çocuk aklı işte. Nitekim kısa süreli de olsa başarılı olduğum dönemler olmuştu. Ama sonunda hep iradesiz davrandığım için iki misli geri aldım o kiloları.
Şimdi ise her şeyden önce kendim için deyip dikkat ediyorum yediklerime. Sporu bir gün aksatsam vicdan azabı çeker oldum. Zaten bu kadar sabırlı olmamda spora ve özellikle hocama çok şey borçluyum.
Ne yaptın ne ettin derseniz, kısaca anlatayım.
Dolapta kıyıda köşede ne kadar abur cubur varsa dağıttım öncelikle. Oda arkadaşlarıma verdim hepsini. Spor yaptığım yer ise yurdumun biraz ilerisinde bir salon; shapes for women. B fit sistemini bilenler vardır, o tarz bir yer. Hatta bence daha iyi. Haftanın altı günü açık, saatleri ise çok esnek. Vücut analizim yapıldı, beden ölçülerim alındı. Sonrasında on günlük bir detoks yaptım. Çok sağlıklı değildi açıkçası kabul ediyorum. Sayılı gün çabuk geçer misali başladım. Bir lokma dahi fazla yemedim. Sonuç olarak on günde altı kilo verdim ama yağ oranım azalmadığı için ay sonuna kadar devam etmemi söyledi hocam. Biraz üzüldüm çünkü gerçek anlamda ağır bir programdı. Ama bir defa karartmıştım gözümü pes etmedim. Dört kilo daha verip, yağ oranımda düşünce bir ayda on kilo vermiş biri olmanın haklı gururunu yaşadım. Üstelik sporla birlikte verdiğim için sarkma falan da olmadı.
Daha sonraki ay sınavlar nedeniyle sporu aksattım . Ama bana verilen dengeli beslenme programına harfi harfine uydum. Üç kiloya daha böylelikle veda ettim. Sonraki süreç biraz durulmalarla geçti. Sınavlardı, eve gidip gelmeydi derken duraksadım ama bir sonraki ay dört kilo daha verdim. Sonra ramazan ayı boyunca oruç tutup sabahları erkenden kalkıp spora gitmeye devam ettim.
daha vermem gereken çok kilo ver ( bana göre ) . Umuyorum ki gelecek sene şubat ayında istediğim kiloda olacağım.
Kilo vermek sabır işi. Ama hepsinden önce iradeli olmak gerek. Bence her insanın bir kırılma noktası var. O ana kadar fark edemediği şeyler artık dayanılmaz gelmeye başlıyor.
Ben artık alışveriş yaparken bana olmadığından değil rengini beğenmediğimden 'kalsın bu' diyorum mesela. Az şey mi?
Çevremdeki insanların, ailemin, arkadaşlarımın bana bakış açıları değişti mesela. Artık kabinlerden korkmuyorum.
Merdiven çıkarken zorlanmıyorum, elbise giydiğimde yakışıyor.
Şu an hedefim ramazan nedeniyle yavaşlayan metabolizmamı hızlandırmak. Artık kaçamak yapmak yok mesela ramazanda yeterince yedim yemek istediklerimi.
Bir de yediklerinizi not etmek çok faydalı. Diyelim kilo aldınız ya da veremediniz bakıp hatanızı anlayabiliyorsunuz. Ayrıca çevrenin etkisi de önemli. Etrafınızda sizi destekleyen insanlar olsun. 'Bir lokmadan ne olacak canım' diyen insana aldanmayın. Bir lokma çok fark eder. Sizi sahiden düşünen kişi sizin kararlarınıza saygı duyandır.
Uzun lafın kısası kilo vermek sabır isteyen bir süreç, iradenizi ölçen bir eylem. Ama sonuçları gerçek anlamda sevindirici.
3 yukarıdaki entry'de (bkz: http://www.uludagsozluk.com/e/24213714/) - evet link verme özürlüsüyüm- de dediğim gibi Ağustos ayı başında hedef 80 kg derken şimdiden indik o kiloya çok şükür. Artık Ağustos başında hedef 78. Şaka maka 2-2.5 ayda 12 kilo falan verdim.
Bisiklet sağolsun göbek möbek kalmadı, bacaklar çakı gibi oldu, kalça vs düzene girdi. Zayıflayınca giyerim diye aylar yıllar önce aldığım giysiler bir bir oluyor üzerime. Uzun süredir giydiğim çuvalımsı kıyafetlerse doğal olarak bol geliyor artık. Moral üst seviyede. Uzun vadede (2-3 ay sonrası için) hedef, kalıcı kilo, 73. Haydi bismillah.
Millet zayiflamak icin hicbirsey yemiyor arkadas. Sonra saglik problemleri basindan eksik olmuyor. Diyet yapin ama bi diyetisyen araciligiyla yapin. Yememekle kilo verilmiyor. (bkz: diyetisyen)
