insanın kendini diğerlerinden üstün görmesi olarak tanımlanabilecek hadisi şerife göre kalbinde azıcık dahi bulunan insanın cennete giremeyeceği kötü huydur.
allah ın sevmediği ve isra suresi 37. ayette yasaklamış olduğu davranıştır.
"Yeryüzünde böbürlenerek yürüme. Çünkü sen yeri asla yaramazsın, boyca da dağlara asla erişemezsin. "
insan sahip olduğu güzelliğe de mala da övündüğü şeylere kendi sahip olmamıştır. veren allah, istediği an alabilir. insan devamlı bunun bilincinde olup yaşamalıdır.
kibir; insanın acziyetini bilmesinde ve kulluğunun farkında olmasında en büyük engeldir.
berbat bir duygudur kapılmamalıdır. istediğin kadar yüksek sırıklar üzerine çık yine kendi bacaklarınla yürürsün,dünyanın en yüksek tahtınada çıksan yine kendi kıçınla oturursun. ve kibirliler her zaman kaybeden ve mutsuz olan taraf olmuşlardır.
küçücük bir özür "kibir"i yıkar, hem temizler; paklar .. hem de duvarlarını ördüğün o büyük sandığın dünyanı.. küçük bir kibir ise, her şeyi mahveder.. i̇nsan gururlu olmalı. ama kibirli değil, senin etrafında döndüğünü sandığın şu dünya, arctrus'un, hatta sirius'un yanında bok partikülü kadar bile değil.
Kibir, insan ilişkilerini berbat eden insani bir duygudur..
