kibirli insanların yüzde 99'u göt bilgisiz ve kafatascıdır sadece yüzde bir'lik kısım bu kibiri hakedecek donanıma sahiptir.
örneğin:tesla einstein kibirli olsa kim ne diyebilir fazıl say da vinci kibirli olsa kim ne diyebilir ?
ama 31ci internet yazarları kibirli olunca götümle gülüyorum.
kibir haddini bilmeyen insanın vasfıdır. haddini bilmeyen kendini de bilmez. bunlar doğru orantılıdır. nerede ne zaman ne konuşacağını ne yazacağını ne yapacağını bilmez. aslında bildiğini sanar. o yüzden atılır zaten fakat büyük hataya düşer.
haddini bilmek allah karşısında küçüklüğünü eşya karşısında da büyüklüğünü bilmekle mümkündür. peki bu haddi ney belirler? haddi bize kim öğretir? tabi ki allah, o'nun kelamı yani kitabullah. hayatının merkezine kuran'ı ve sadece allah rızasını koymuş insan haddini bilir. eğer bir insanın içgüdülerini, duygularını, düşüncelerini rahman olan değilde şeytan inşa ederse gurur verir, kibir verir. şeytanı şeytan yapan ne idi? tabi ki gururu, adem'e yani insan ırkına olan kibri idi. allah'a büyüklenmesi idi. altını çizerek söylüyorum, şeytanın şeytan olma sebebidir kibir, gurur bunu unutmayalım.
peki bunun tedavisi nedir? böyle bir hastalığımız var, kalpte büyüyen bir sıkıntımız var. bununda bilincindeyiz. işte aslında bunun bilincinde olmak bile bence tedavi olmanın yarısıdır. yani kabul etmek. insan hatasını kabul ederse o hatayı yapmamak için çarelere başvurur.
ilk aşama farkında olmak.
ikinci aşama kabul etmek.
son olarak ise çözüm sürecini başlatmak. büyütmeden, yetiştirmeden nihayete erdirmek sonlandırmak.
en basit çözümlerden birisi; gurur ve kibir hangi alanda vuku buluyor ise o alandaki davranışların tersini yapmalıyız.
kibir kıvılcım misalidir. mani olmazsanız tutuşur ve bir anda tüm kalbi sarar. artık bir merhaleden sonra dönüşü olmayan yerlere gelebilirsiniz. çok tehlikeli.
kibir ve gurur. şakası olamayan iki şeytani his, duygudur.
kibir ve gururdan allah'a sığınalım ve ondan yardım isteyelim.
Dünya "en aşağı olan" anlamına geliyor. Aşağılık, köhne bir saray bu, insanın hapishanesi. Evren insanın gözlerine sığar da insan bir dünyaya sığamaz, dar gelir. Ruhun gerçek mekanı, ebedi ikametgahına doğru yolculuğunda insanın dert edindiğini sıkıntılara bakınca içine düştüğü kibir bunalımlarını ancak komedi anlatır.
adamın biri demiş ki yanındakine,
"şeyhim beni çingenelere dövdürdü."
adam da düşünmüş düşünmüş kahkaha atarak şöyle demiş:
"Çingeneden dayak yiyen pezevenkte kibir mi kalır?"
insanı ,tanımlandığı isimden en çok uzaklaştıran sıfat,inananlar için günah.
en ufak meziyet ve sahip oluşların bile kibrini yapan insanlar o dev aynalarından bir kurtulamıyorlar ki ne kadar da aciz bir durumda olduklarını görsünler.
Her şeyin içinde kusur aramayı seven insanlar genelde kendi yaptıkları hataları ilk unutan insanlar oluyor. Diğerlerinin hatalarına bu derece takıyor olman kibrin ilk işaretidir.
