-mustafa kemal atatürk
-ismet inönü
-kemal sunal
-adile naşit
-barış manço
-cem karaca
-yavuz çetin
-michael jackson
- aklıma geldikçe bu liste uzar gider.
sanırım bu yöndeki dilek hakkımı "kemal sunal" dan yana kullanacağım. çünkü maalesef ülkemizde onun içten, temiz bir yüzle ve içimizden biri olarak bizi güldürübilen büyük bir sanatçı olduğunu anlamayanlar, belki şimdi yaşasaydı bunu kanıtlamasına izin verir ve onu gerçekten anlayabilirlerdi. zira o; hem dramı, hem komdediyi, hem de toplumsal gerçekleri bu derece başarılı br şekilde yansıtabilen değerli bir inci gibiydi; eşi az bulnur bir sanatçı yani.
ne yazıktır ki ülkemizde sanata ve sanatçıya gereken değer verilmiyor. ne nazımlar, ne yılmazlar, ne ahmetler, ne yeşilçam yıldızları birer birer sahneden kayıp gittiler de bir elini uzaatan olmadı. dolayısı ile henüz bunlar arasına girmemiş olan kemal sunal'ımızın, büyük komedyenin, "keşke yaşasaydı da komedi nasıl yapılıyor gösterseydi şu küfürle, edepsizlikle insanların güldürebileceğini sanan zihniyete" diyesi geliyor insanın. keşke yaşasaydı da yine altında mutlaka topluma gönderilen bir mesaj yatan filmlerini tekrar izleyip her "eşşeğolueşşek" dediğinde yüzümüzde aydınlık bir tebessümle, içimizden gele gele gülebilseydik; gerçekten gülebilseydik.