hayır çünkü onun yalnız kalmaktan hoslanan biri olduğunu sezerdim. bi de çok mantıklı, çekilmez la bu.
gerçi gülmeyi seven bir ikili olacağımız için fena da olmazdı ama ona sürekli gülecek bişey nerden bulayım.
not: lan siz adamı şizofren edersiniz ha. bu nasıl soru.
Kesinlikle ayar olurdum. Beni sevdiğini belirtenlere bile şaşırıp neden diye soran biriyim ben. Elle tutulur sevilecek yanım çok orijinal biri olmam sevilmeyecek yanlarım ise; ukalayım, gıcık biriyim, megalomanım, insanların önemli kısmını sevmem, insanların rahatsız olduğu hiçbirşeyi yapmaktan çekinmem,kıskancım, potansiyel bir suçluyum (bir suç makinesi gibi olmaya yetecek becerilerim, özellikle cepciliğe karşı yeteneğim vardır. Ama suç olduğu için sadece arkadaşlara yaparım) yani kendimi seviyorum ama beni sevenlere karşı garip bir bakışım var.
Eğer atmosferimin bol olduğu zamanlarda tanıştıysam, sevmek çok az kalır. koşarak sarılırdım kendime.
havamda olduğum günler enerjim yüksek oluyor. eleştirmeyi bırakıp, gökyüzünü seyrediyorum. sonra pamuksu bulutların arka fonundaki maviliklerden güneşe koşuyormuşum gibi bir hisle etrafa gülümsüyorum falan. kendimi en çok bakış açılarımdan ve üzerime oturmuş olan o değişik rahatlığımdan seviyorum. saygımı kolay kolay kaybetmeyişimi ise hiç sevmiyorum. saygılı olmak iyi hoş. olması gereken evet ama bazen saygı duydukça, hayat bilmez insanların davranışlarına karşı geriye doğru yuvarlanıyormuşum gibi geliyor.
çözümlenmesi zor biriyim ama ben bunu bile seviyorum. sevmek güzel şey.
