Risk alamıyorum. Her şey açık ve seçik olmalı. Anlam karmaşası ve soru işaretleri beni rahatsız eder. Bu tavır ve insanlara güvenememe hali çok şey kaybettiriyor farkındayım. Bu temkinliliğin her zaman iyi olduğunu düşünürdüm ama son günlerde ettiğim birkaç sohbetin ardından deneyim kaybına uğratmaktan başka şeye yaramadığını anladım. Bunu değiştireceğim. Risk almayı ve cesaret etmeyi öğreneceğim. Her zaman başkasının deneyiminden yararlanmayı bırakacağım. iyi veya kötü. Cesarette bulunacağım.
Ciddi olmayı değiştirmek. insanlar gülüyor, eğleniyor ve saçmalıyor ama ben hep ciddi bir tavırdayım. Neden böyleyim bilmiyorum hamurumda var galiba. bilerek yapmıyorum.
Her şeyde fazla anlam ve gereklilik arıyorum. insanların öylesine yaşamasını seviyorum. Beni anlam ve değer arayışı mutsuzlaştırıyor. Üzülmek ve gururumun kırılmasından çok korkuyorum. Bu kırılışla yüzleşmek istemiyorum. Sanki insanlara karşı anahtarı bende olan dört tarafı sarılı demir parmaklıklar arasındayım. istediğimde kendimi oraya kilitliyorum. Onlara ulaşabiliyorum, dokunabiliyorum, konuşabiliyorum ama birinin bana istediği gibi dokunabilmesinden çekiniyorum. Ya çok üzülürsem. Galiba bunu yaşamaya cesaret edecek olgunlukta değilim. Öyle olduğumu düşünüyordum ama kafamın içinde bir şey beni cesaretsizleştiriyor ve insanlara karşı güvensizleştiriyor.
Muhtemelen bunların başında fazla duygusal olmam geliyor. Bunu değiştirmek için ilk adımı bu gün atıyorum ve sorulan sorulara, bir şeyler anlatan insanlara veya hayatımdaki kişilerin benden isteklerine tamamen yoğunlaşıp, duygusal olarak değil, tamamen mantık açısından yaklaşarak yavaş ama istediğim sonucu elde etmeye çalışacağım.
