bi durumda aslında olmayacağını bilmek ama yine de olacağına inanmakdır. sadece o an kendini mutlu etmek ve teselli etmektir ama geçicidir. geçtikten sonra verdiği acı daha fazladır.
insanın bile bile yanlış olanı yapıp anlık bir mutluluk yaşamasıdır. kendini kandırmanın psikolojik sonuçları ağır olabilir. çünkü insan yalan ve yanlışla mutlu olmaya alışırsa öyle devam eder ve kendini bundan alamaz. sonuç da insan kendini kandırma dışında başka hiçbir şeye varamamıştır.
bir didişmedir kendimizle yalanlar söyleriz hep bir yanımız ondan nefret ederken bir yanımız sever ama bunu ifade edemeyiz. o terk ediğ gitmiş asla sevemeyiz onu deriz bastırırız duygularımızı sonra en olmadık yerde itiraf edriz çığlık çığlığa ağlarız. en iyi dostumuz kendimizken ona bile düşman oluruz.
insanın kendi başına fark etmesinin çok zor olduğu davranış. her insan mutlaka çoğu konuda kendini kandırıyor. gerçekleri bilinçaltına atıyor, daha hoşuna gidecek bir hayal dünyasında görüyor kendini. elbette bu mutluluk uzun sürmüyor, insan kendine yabancılaşmaya başlıyor.
bir insan kendini kandırdığını ancak şu şekilde anlayabilir. bir insanın sözleri seni sinirlendiriyor ve o sözleri duymak istemiyorsan kendini kandırıyorsun. bu kadar basit ve net. eğer adamın söyledikleri çok saçma ve absürd olsa gülüp geçerdin. eğer ciddiye alıyorsan ve söylediklerinde bir yanlış varsa hemen düzeltirdin. sinirlenip kaçıyorsan demek ki o insan senin hayal dünyanı bozuyor. bilinçaltın da gerçeklerin farkında.
bunun en çok görülen örneği hala eski sevgilisinin kendisini sevdiğini sanan insanlardır. eski sevgilisini başka birisi ile gördüğünüzü anlattığınızda söylediğinize inanmaz, onlar arkadaştır der. bazen kabul eder ama içten içe bunu kabul edemez. hayal dünyasını bozmaya çalıştığınız için size sinirlenir. bir neden bulur tartışma çıkarır.
aslında insanların hayal dünyasını bozmak da kırıcı olabiliyor ama nereye kadar? er ya da geç uyanacaksın o rüyadan.
alışkanlık haline gelmesi durumunda insanı en kötü madde bağımlısından bile daha beter konuma düşüren özellik.
insan hayatının her evresinde ister istemez uygular bu yöntetimi.zaman zaman günü kurtarmak adına bazense vicdanını rahatlamak için.kendi yalanına kanan bu insanlar ilerde büyük çıkmazlar yaratacak şekilde hareket ettiklerin farkında bile değildirler.özünü yitirirler,yalnız kalırlar ve düşünemez hale gelirler.
çok da zordur zira kandırdığınız kişi kendinizsinizdir. insanın kendine yalan söyleyip sonra bu yalana inanması gerçekten akrobasi gerektirir. bir yanda sağduyunuz, bir yanda siz. ama işin pis tarafı diğer taraftaki "siz" de sağduyu sahibidir. yani teoride imkansız, pratikte zor da olsa mümkün olan eylemdir. sonucu kısa vadede mutluluk, orta vadede karamsarlık, uzun vadede pişmanlıktır.
mutluymuş gibi gözükmek hep. hatta mutlu olduğuna kendini bile inandırmak. sonra bir an durup düşünmek aslında hayatının ne kadar boş olduğunu hatırlamak. güvenebileceği kimsesinin olmadığını hatırlamak. ve ardından gözyaşlarına boğulmak.
en büyük hatadır. egonuzu tatmin edersiniz, gülücükler saçarsınız, yalanlar söylersiniz ama nafile. aciz görünmemeye çalışarak en büyük aciz olduğunuzu kabullenirsiniz aslında.
kendini bir böşluğun merkezinde bulursun yanlızsın, üşüyorsun ve ordan çıkma iç güdüsü, düşüncesinden başka aklında hiç bir şey yok. etrafına bakarsın tutunacak bir şey arar gözlerin, bulamazsın belki ya da bulduğun ip'e tam kavrayıp yarısına gelmişken kopar birden ve gene düşersin karanlık yere. ceplerini yoklarsın birşeyler olmalı geçmişten kalmış, seni ordan çıkarmasa bile orada olduğunu unutturucak bir ilaç belki, sadece yaşıyorsun en dipte ve ne yaptığının farkında olarak ama kontrol sende değil.
çok çeşitli yaşam alanlarında uyguladığımız ego ferahlatıcısı. misal;
''felsefe tarihine yönelmeden, düşünce tarihine yönelmeden son zamanda adı filozofa çıkmış üç beş kişinin kitabını okuyarak felsefe yaptığını sanmak kendini kandırmaktan başka anlam taşımaz.'' *
hayata bir yerden tutunabilmek icin,devam edip ayakta kalabilmek icin kucuk yalanlarla bir nebze hayata renk getirmeye calısmak sonrasında bunlara inanmak gittikce gerceklerden ve onlarla yuzlesmekten kacmak, sonu hayalkırıklıgı ve daha buyuk ve icinden cıkılmaz bir bosluk, hos sonunda ki bosluga ve hiclige katlanabilecek bunyeler icin karsındakileri kandırmakdan daha kolay bir yoldur kendini kandırmak o ayrı mevzu.
