ortada hiçbir sebep yokken kibariye'den "eller kadir kıymet bilmeeyoooorr anneeeyy" şarkısını açıp bir anda ruhunu gölgelemekle başlar.
sonra nedenini hala çözemeden anneye karşı suçlu hissedilir. "ben ne şerefsiz evladım be" denir.
aslında yaşadığın şehirde hiç kimse sana düşmanca davranmazken, sanki tüm dünya sana kazık sokmaya çabalar gibi hissedersin. bir bakmışsın gözlerin nemlenmiş. ve sonuç:
"rastlarsan gözleri yaşlı yavrunaa..."
örnek olay: ortaokul öğrencisi evde odasından cıkmamaktadır. sınıfta dalgın dalgın uzakları seyretmekte kimi zaman öğretmenini duymamaktadır. en olmayacak insana olmayacağını bile bile asık olmaktadır. bu durum öğretmenin gözünden kaçmaz. aile de şikayetçidir. öğretmen öğrenciyi ürkütmemek adına anneyi cagırır. durumu arastırmasını rica eder. zira öğrenci en hassas dönemi olan ergenlik dönemindedir. ve en ufak seyleri bile kendine dert edebilecek düzeyde bir ruh haline sahiptir.
anne aksama cocuga sorar.
anne: oğlum hayrola senin bi sorunun mu var. dalgınsın bu sıralar.
çocuk: yok be anne ne derdi olcak benim yasımdaki çocugun. ergenlik konusunu işledik derste. bu yaşlarda böyle olması gerekiyomus. anormal görünmemek için bunalım takılıyorum.
