Anlatacaklarım önemli şeyler değil; "bize ne amk" diyebilirsiniz. Diyecek olan okumasın. Sadece paylaşma isteği.
Sabahtan beri evdeydim, pijamalıydım, odam sigaradan duman altıydı. Gündüz dizi izleyerek, facebook'ta milletin saçma sapan paylaşımlarına rastlayarak, sözlükte takılarak geçirdim.
Akşam 8'i buldu vakit. Canım aniden pilav üstü tavuk çekti ve üstümü giyip dışarı çıktım. Bulana kadar dolaştım. Bulduktan sonra çarşı merkezine doğru yürüdüm, köşe başındaki seyyar tatlıcıdan 50 kuruşluk halka tatlı (kerane tatlısı) aldım. Kahveler sokağına girdim, çay ocağına oturdum çay içtim, insanları izledim. Telefonu elime almadım. işsiz gençler, okumakta olan gençler, Suriyeli dilenciler, evine, muhtemelen çocuğunun doğum gününe pasta götüren bi adam, gün boyu alışveriş yapmış elleri poşetli ablalar..
Sonra minibüse binmeden, yürüyerek sallana sallana eve döndüm.
Hiç bir enteresan faaliyet yok. Gayet sıradan şeyler. Ama yalnız başına mutluysan, o size yeter.
Şarkı söylemek, günlük yazmak, nota çıkarıp piyano çalmak, şarkı dinlemek, spor yapmak ve bazende öylesine yatmak, yattığın yerden anılara dalıp ağlamak ya da gülmektir.
