bob marley kendi kendime konuştuğum kadar kimseyle konuşmuyorum. sebebi delilik değil, sadece bilirim ki insanı en iyi kendi dinler..
herkese renkli günler
Neden delilik belirtisi olsun ki, Bizi bizden daha iyi anlayan kim olabilir. Sesli olmasa da kendimize danışmıyor muyuz çoğu şeyi. Anlatmıyor muyuz içimiZdekileri susarak.
Asla çekip gitmeyecek bir dost ya da sizi kırmayacak biri işte, daha ne olsun. Bazen en ağır cezaları verse de gene en yakınınız, tamamen kendiniz olduğunuz tek kişi sizsinizdir. Anlatmaya da gerek yok aslında, duyguları kelimelere sıkıştırma zorunluluğu da. O nasılsa konuyu biliyor. Şimdi sıra rakı sofrasında.
Neyin var diye sormasını istediğin (çünkü hiçbiri sormaz) en yakınım dediğin bi insan olmaması en iyisi, nasılsa iki dakikaya unutacak. rahat olmak lazım. Bazen yalnızlık bi seçim değil, ihtiyaçtır.
Sen karşındakine anlatırsın anlatırsın ama karşındaki anlamaz seni, boşver der geçer.
dön duvarla konuş daha iyi. Sırf sen boş ver dedin diye boşverilmiyor. Veya bizim neden aklımıza gelmedi boş vermek olayı?
işte bu yüzden gereklidir.
En iyisi kendi kendine konuşmaktır. Ne demişler: kişi en iyi kendini dinler.
Şizofrence mi? Belki biraz.
Gerekli mi? Kesinlikle.
Bir taktik vardır ya hani kişi olayı yazar yazar yazar sonra okur? O zaman ayrıntıyı fark eder, o zaman çözüm bulur. Genellikle en iyi çözüm bulma yöntemlerindendir. Aynı bunun gibidir kendi kendimize konuşmak. Ayrıntıyı görürüz, sorunu fark ederiz.
Hem insan konuştukça rahatlar. Anlattıkça sorundan, yükten kurtulur. Eğer seni kimse anlamıyorsa yapılacak tek şey bazen budur.
Türk insanının %99 yaptıgı birşeydir. Kesinlikle endişeye gerek yoktur bende bile sıkca görülür. Ve zaten insan kendi kendine konuşur bunu doğallıktan cıkartıp hastalık gözüyle bakan insanların kendileri zaten hastadır. Psikiyastrislerin panik atak palavralarından bir farkı yoktur. insan kendi kendine konuşur çünkü insandır!
