Aşırıya kaçmadığı sürece en sevdiğim misafirdir insanlar genelde böyle misafirleri sevmez ama bana böyle misafirler daha samimi geliyor, acıkınca gidip dolaptan bir şeyler yiyen misafiri daha çok seviyorum mesela, kasıntı olmuyor beni de acaba aç mi değil mi bir şeyler hazırlasak mi ikilemine sokmuyor en güzeli.
Bize birisi gelmişti. Aynen tarif edilenler gibi. Bir baktım çoraplarını yemek masasının oraya koydu ıslak ayaklarını da birbirine sürttü. Bende fitil koptu ve. "Çıh lan dışarı müptezel". Napiyim yaa.
bununla ilgili bir gelenek var sanki gibi geliyor bana. hani ev sahibi şöyle der ya, " sen misafirsin değilsin, kendi evinmiş gibi rahat ol" ya da bir iş yapacak yardım edecek olurken, " sen misafirsin otur sen" repliği aşina geliyor. gözlemlediğim bu. onun için de misaifir, ev sahibinin tutumuna göre davranıyor.
Samimiyet derecesine göre tolerans gösterebilecek misafirdir.
Evime gelen her misafirin, evindeymiş gibi davranmasından rahatsız olurum. Teklifsizce açıklan dolaplar, dolaptan çıkarılan yemekler, sıkılan parfümler, lönk diye yatak odama dalmalar filan, bunlar hoş şeyler değildir.
Ama öyle dostlarım vardır ki, bütün bunlar onlara mübahtır.
Aile fertlerimin de böyle imtiyazları vardır tabii ki.
Dediğim gibi, bu rahatlık herkesi kapsamaz!
terbiyesiz misafirdir.
ben bunların yemek hazırlayıp yedikten sonraki masayı toplamayanlarına denk geldim o tabakların hepsini tek tek kafalarında kırabilirdim. bir de yüzsuzler gelip bana yer misin diyor ahshgaa lan burası benim evim. bir hafta boyunca kabus gibi cökmüşlerdi üzerime
rahat, geniş oğlu geniş sinir insan tipi. kendi eviymiş gibi odalarda gönül rahatlığıyla cirit atar, sormadan bilgisayarı açar vs.. dayağı yiyip sonra da zırlar bi köşede. ağlıyor şu an.
