bu tip bir insan yoktur*. başkaları için kendi düşüncelerinin önemsiz olduğunu düşünebilir, ama kendine göre düşüncesi mutlaka önemlidir. a.comte, ''insan yaptığı her davranışı ve kendine ait her düşünceyi mutlak doğru kabul eder.'' der. dolayısıyla insan doğru ve geçerli kabul ettiği şeyi önemsiz bulmaz.
Başkalarının düşünceleriyle hareket etmekten kurtulamayacak bir insan değildir. Bundan on sene sonra çok farklı şeyler düşünüyor olacağımdan dolayı düşüncelerime çok önem vermek gibi bir yanlışa dusmeyecegim. Aslında şu anda bir tenakuz içerisindeyim. Düşünceme değer vermediğimi zannetmeme rağmen düşünceme önem vermemeyi bir olgunluk görüyor ve savunuyorum.
Tabii ki nuvelenmis düşüncelerim var. Mesela kendimi geliştirmek için ömrüm boyunca uğraşacağım. Fakat diğer taraftan ufak tefek şeyler için başkalarıyla tartismayacagim ya da ideolojik sebeplerden dolayı kimseyi kirmayacagim.
Aslında bu da bir çeşit düşünce işte. Belki de düşüncelerine önem vermeyen insan yoktur.
