formalitelerden öteye gidemeyecek bir iki facebook mesajı, bir iki sms ve bir kaç aramadan başka özel bir anlam ihtiva etmediğinden ve kişinin kendini önemsememesinden kaynaklanan durumdur.
napayım sözlük doğduğum günü... ailemde bile jeton öğlen saatlerinde, aramamın ardından düştükten sonra...
yoğun sınav temposuna kaptırıp unutmuştum bir gün daha doğrusu unuttuğumu bi kaç gün sonra fark ettim ama sonra baya bi depresyona girmeme de sebeb olmuştu ulan .mk kimse hatırlamazmı ya şu forum sitelerinden ve bankalardan başka çok üzülmüştüm sözlük .
son üç senedir başıma gelendir. ama şunu farkettim yalnız yapayalnız asosyal bir insan için degişmiyor hani ben hatırlamam belki annem hatırlar.onun dışında face twitter falan kullanmadığım için kimse aramaz. sonuç olarak çok kötü be. yalnızlık çok iğrenç.
geçen sene başıma gelen olay telefonum da kapalıydı.nasıl olur ya demeyin eğer ayın kaçı olduğunu şaşıran bir insansanız çok doğal.harbi sürpriz oluyo.
özellikle son bir kaç yıldır yaşadığım şey. yaşımı bile dedeler gibi yıl cinsinden söyleyebilen bir insanım öbür türlü kafam karışıyor zira. böyle gece 12'den sonra telefona bir bakıyorum mesajlar gelmiş falan. açıp okuyorum meğersem benim o gün doğum günümmüş onu anlıyorum. "ben beni unutmuşken sen beni hatırlasan ne olur ki" diyorum kendi kendime sonra. sonra işte gidip bir çay koyuyorum kendime daha ne olsun.
