bazen insanın canını en çok kendi acıtır. geçmiş olayları sürekli düşünerek, umutsuzluğa ve haksızlığa uğradığını kendine sürekli hatırlatarak yapar bunu. oysa olması gereken geçmişte ki güvenmişliklerini, hatalarını, yapılan haksızlıkları unutup kendini mutlu eden şeylere yönelmektir.
dövme yaptırmak ve bundan zevk almak, insanlara güvenmek, kabuk bağlamış yaranın kabuğuyla oynamak, ayakkabının vuran yerine inat hala sıkı ayakkabı giymek.*
