kemalizmle ilgili tartışmaların gına getirmesidir. zira gıdım ilerleme yok. hep aynı refleksler...
kemalizm halkın geniş bölümü tarafından benimsenmediği için kemalistler genellikle muarızlarına tepeden bakmakta ve sıkışınca atatürk'ü koruma kanunu'na sığınmaktalar.
böyle bir zeminde bu tartışmanın kimseye faydası olmuyor doğal olarak.
hep aynı yere geliyor tartışma. başlıca iki blok var gibi hemen tasnif yapılıyor:
kemalizme dair eleştiri getiren herkes sanki şeriatçı, fetullahçı, dinci, nurcu veya bu tip şeylerden biriymiş gibi davranılıyor.
yani savunmalar bu noktalardan gelen kontrataklarla yapılıyor.
tıkanıklık burada başlıyor. sonra gelsin be hey dürzüler gitsin atatürk düşmanlığı yaftaları.
bu kafayla bir yere gidilmez deyip çiçekteb böcekten bahsetmek en iyisi. ben burada bunu gördüm.
