oynadığı filimlerde, saflığı, güzelliği, yurdum insanının temizliği ve sıcaklığını temsil eden efsane oyuncu. Onun gibisi bir daha gelmez. Mekanı cennet olsun.
Şimdi ben buraya neden çıktım? Niçin çıktım? Nasıl çıktım? Bunu izaha gerek yok gördünüz, yürüdüm çıktım! Ama, çıkmamış da olabilirim. Çıkmışsam çıkmışımdır, çıkmamışsam çıkmamışımdır. Görünen köy... Uzakta değildir buraya çıktıksa sonradan çıkmadık mı dedik? Bunlar bir takım uydurma laflardır... Sahi ya ben buraya neden çıktım? kim çıkardı ulan beni buraya ? Büyüksün usta.
Eşşooluu eşşek demek hiç kimseye senin kadar çok yakışmadı ve yakışmayacak Kemal amca!
O gün HBB isimli tv kanalında iclal Aydın'ın sabah programını açınca, iclal Aydın'ın gözyaşlarıyla telefonla programa katılan izleyicisiyle konuştuğunu gördük önce! Sonra 1-2 defa Kemal Sunal lafı geçti. Duyduğundan emin oluyor da insan, konduradamayınca yanlış anlamışızdır diyor! Sonra kemal sunal görüntüleriyle birlikte şaşkınlık, şok ve tabı ki hûzün!
Mekanın cennet olsun kemal amca!
Bu zamandaki tüm komediler sabun köpüğü gibi ve tamamı küfürle güldürüyor neredeyse! Sosyal mesajlarsa hak getire!
Gülgeç artık güldürü filmleri! Seninkiler gül ama kısacık bir an bile olsa düşün! Dü.
Büyük adam... Iyi ki geldin şu dünyaya kemal abi, iyi ki tanıdık seni, yüzümüz güldü sayende. Bizdendin, bizi anlattın hep. Kah acımızı kah sevincimizi. Koca toplumun yüzünü güldürdün. bizden olduğun rolünde öylesine gerçekçi oluşundan belliydi. Nur içinde yat güzel insan, vasiyetinde dediğin gibi filmlerinle hatırlıyoruz seni; Ölümsüzsün.
hep ölümlerini andığımız sanatçılar vardır. kemal sunal bunlardan değildir, ölümünden bahsetmeyip (hiç ölmediği için) doğumunu kutlayacağımız büyük ustadır o.
Türk sinema tarihinin yetiştirdiği en iyi oyunculardan biri belkide en iyisi. insanı güldürten biri, bazı zamanlarda ise güldürtsede düşündüren biri. nur içinde yatsın.
seni çok seviyorum kemal sunal. ve çok özlüyorum tabii ki. ne kadar az insan hiç tanımadığı hiç görmediği insanlar tarafından bu kadar yürekten sevilir ve özlenir ki? inek şaban'la ya da tarzan Rıfkı gibi filmlerinle değil. onları da seviyorum ama seni kasaptan bakkaldan köşe bucak kaçan halinle seviyorum en çok. haklıyken hep haksız düştüğün için karakola gitmeye çekinen halinle seviyorum. ödül diye köyden kente göç ettirilen ve dolmuş parasını bile evini geçindirmek için harcayan, her sabah okula maraton koşusu adı altında yetişen öğretmen halinle seviyorum. garibanlığını seviyorum. acılara bile kahkahalarla gülmeni bir de.
gerçek hayatında ne kadar az güldüğünü öğrendiğim günden beri filmlerdeki gülüşün daha anlamlı. yani yıllardır sen gülerken umut yeşeriyor etrafımda. kayıkta bulduğu bebeği evlat belleyen ben gibiyim. kıymetli saatini rehin bırakan da ben. ben gibiyim bir robotun ölmesine için için ağlayan. o temiz yürekli deli kahraman, o karlı havalarda kaymakam ben gibiyim. köylere, kalplere, dostlara tel örgüler çeken de ben...
bir kez bile sektirmeden, rastladığım kanalda durup seyrederim yüzünü, gülüşünü. sesin ruhumu çok eskilerden çok uzak geleceklere taşır. ne kadar da beyazsın. ne kadar bizden. nasıl da yarım kaldın. yine de yaşıyorsun biliyor musun? her bir adın her bir sözün capcanlı aramızda. içimizde garipliğinden nice şey taşıyoruz. yalnızlığından. "senin daha çok kazanman lazım şevket." deyişinden en saf halinle... "teessüf ederim ben size böyle mi kahve yapıyorum?" deyişinden... saflığından işte anlasana. en güzide bir laci gibi üzerine cuk oturan... bir mendil gibi pırıl pırıl kalbinin üstünde duran ne çok şey. evimizdensin. ailemizden. yüreğimizden. ekmek gibi kutsal önce, sonra ekmek gibi öksüz, hem yetim... çilenin neferisin.
seni çok seviyorum kemal sunal. gırtlağıma yapışsalar babama demem böyle. babamdan çok görmüşlüğüm var seni. ondan çok gülmüşlüğüm ağlamışlığım var beraber. duan dilimden eksik değil. sesin kulaklarımdan yüzün hatırımdan masumiyetin ruhumdan...
çok erkendi çok. nasıl da yarım kaldın. nasıl da yarım kaldım. nasıl da yarım kaldık. daha büyüyecektik. büyüyecektik...
filmlerini küçükken izlediğimde gülüp geçerdim ancak daha sonra tekrar izlediğimde sömürü düzenine, töreye, kapitalizme ne kadar giydirdiğini şimdi anlayabiliyorum.
