her ikisi de çocukluk günlerini hatırlatır.biri bir gülüşüyle dünyaları ısıtmıştır, diğeri 7'den 77' yle herkesin gönlünde taht kurmuştur.pazar sabahlarını hala özlemekteyiz sözlük.
vefat ettiklerinde cogumuzun hüngür hüngür agladigi, türkiye nin yetistirdigi en büyük sanatcilardan, iki solan gül.
edit: birbirleriyle alakalari, ölüm tarihlerinin aralarinda bir yil olmasi ve ikisininde ani bir ölümle aramizdan ayrilmasi. ayrica ikiside halkin cok genis kitleleri tarafindan cok sevilmektelerdi.
küçücük bir çocuğu ağlatmak dünyanın her yerinde yanlıştır. işte bu ikili çok yakında zaman aralıklarıyla ağlattılar benim çocukluğumu. bu yanlışlarını yüzlerine vurabilmek isterdim. ama zor gözüküyor şimdiki dünyamda. belki sonra ki zamanda köprüden geçerken görürüm onları ha ne dersiniz?
