çok sevdiğiniz adamın konserinde, alakasız bir anda size bakması ve öyle kalması. hissiz kalıyorsunuz,noluyo lan, naptım ben filan gibi saçma düşüncelere dalıyorsunuz,bi cevap bulamıyorsunuz. bi garip.
istiklalde sessiz sedasız bir başına yürürken, karşıdan gelen birini o yıllardır beklediğin insana benzetmek bir an içinde olsa, ve kalp çarpıntısı, göz yaşarması biyolojik ve duygusal reaksiyonlarla tökezleyip düşmek...*
sıhhıyede...
otobüs durağında...
bir kadın yaklaşmakta, bi ekmek parası demekte bana...
çıkarıp cebimde ki bütün bozuklukları avcuna koyuşum...
o kadar insanın dönüp bana aptalmışım gibi bakması...
kadının şaşırması, hayret etmesi...
sağol, Allah razı olsun deyip sevinçle uzaklaşışı...
bilmiyorum ama ben alışamadım bu şehre. kalabalığın içinde durup bakıyorum bazen insanlara. herkes öyle sönük geliyor ki bazen. bazen o kadar sinir oluyorum ki samimiyetsiz hoşgeldinizlere. duyarsızlıklara... insanlara çok kızıyorum bazen...
yıllar evvel biryerlede tanıştığı çok güzel bir kızla karşılaşıp ona tokalaşmak için elini uzatan, ancak kızın tanımaması sebebiiyle eli havada kalan ve yanından kızın geçişine ağlamaklı gözlerle bakan adamın durumu.