canları istemediği müddetçe kucağımıza alıp sevemiyoruz. sadece istedikleri zaman yanımıza sokuluyorlar. biz çok da umurlarında değiliz.
bence bu yeterli bir sebep.
bir yerde okumuştum. şöyle diyordu:
her gün kedimin tüylerini tarıyorum. gözlerini silip kulaklarını temizliyorum. kumundaki kakaları alıyorum. eskaza bir uzaylı gelse insanları, kedilerin hizmetkarı sanar.
benim rahmetli de öyleydi. sanki ben beslemiyorum da lütfedip evimde kalıyormuş gibi bir havalar bir havalar...
Köpekler de yavru iken sevimli ama büyüyünce dana gibi oluyor bazı türler. Kediler büyüse de hemen hemen aynı boyda kalıyor. Ayrıca kafaları da küçük ya bebek gibi sevimli bence.
kendi hallerinde olmaları ve ilgi budalası olmamaları, kendilerini ne zaman hangi dozajda sevdireceklerinin ayarını çok iyi tutturmalari bu sebepten integral, türev bildiklerinden şüpheleniyorum yani öyle canınız istediği zaman sevemezsiniz tamamen hesaplama üzerine olması lazım ayrıca gizemli hayvanlar neyi neden yaptıklarını asla anlayamazsınız. meraklısına; https://m.facebook.com/kediuzum/
1 saat seveyim diye çağırdım gelmedi. acıkınca sevdirdi 5 dakika sonra patiyle sürükledi beni. yemeği yedi kumunu değiştirmemi sağladı sonra da kıçını döndü yattı. sevince de köle muamelesi yaptı bana.
