zira bir sokak kedisini sahiplenip de yapılacak masraflar, en çok taksim çıkışlarınızı ayda bir eksiltmenizle kapatılacak kadardır.
ayrıca veterinere gitmeden önce bulunduğunuz semtin belediyesini bir arayın derim. bazı belediyeler ücretsiz veterinerlik hizmeti veriyor. (bkz: beşiktaş belediyesi)
üşengeç biriyseniz çok fazla vaktiniz yoksa her gün kum temizlemek zor gelecekse her gün evi süpürmek için üşenecekseniz sahiplenmeyin. yanı sırf "heves ettim kedim olsun iki foto çeker feyse atarım kankalar da beğenir" diye evinize kedi sokmayın.
çünkü çok değil 3 ay sonra sokağa bırakma ihtimaliniz çok yüksek.
ıslak mamaya cok alıştırmayın. kuru mama konusunda da veterinere danışın ileride sistite cevirebiliyor. zaman zaman agız kulak ve pati kontrollerini yapın. bir de disi kedi tercih etmeniz yarariniza olacaktır. almak tabirini de kullanmayın lütfen. bir birey ediniyorsunuz.
kedi edinin, almayin.
evimde iki kedi var. ikisi de disaridan alindi ve ikisinin de karakteri farkli. yeri geliyor insandan daha insan oluyorlar bazen ise ikisi bir olup delirtiyorlar. her ay veterinere giderler. birisi beni ebeveyn secmis kendince. odama tasindi. evdeki oyuncaklari odama sakliyor, yatagimi sahiplendi. onlara bir sey olursa evlat acisi gibi gelir. kedi sahiplenmek iste boyle bir sey.
not : ben bunlari niye mi anlattim. anlayan anladi.
Almayın. Onun yerine sokakta gördüğünüz kedilere yemek verin. Daha sevap. Hem alıyorsunuz sıkılınca sokağa atıyorsunuz. Amacınız ne. Yapmayın. Ayıp. Günah.
