gazete'de okuduğum bir olay ve gülmekten geberdim, sadece hayal etmek yetiyor:
Rize'de kaza geçiren bir işçi, olayı ayrıntılarıyla anlatmak için, şantiye şefine bir mektup yazmış ki, evlere şenlik...
itiraf etmek gerekirse, klasik Karadeniz fıkralarından biri sandım önce...değilmiş... bire bir gerçek...
"sayın şantiye şefim, iş kazası tutanağında planlama hatası diye yazmıştım.
Bunu yeterli görmeyerek ayrıntı istemişsiniz. şu anda hastanede yatmama neden olan olaylar aynen aşagıdaki gibi olmuştur. bildiğiniz gibi ben duvar ustasıyım, inşaatin 6. katındaki işimi bitirdiğimde, biraz tuğla artmıştı. yaklaşık 250 kg. kadar olduğunu sandığım bu tuğlaları aşağıya indirmem gerekiyordu. bunun için bir varil buldum. ona sağlam bir ip bağladım. 6. kata çıkıp, ipi bir çıkrıktan geçirerek, ucunu aşağıya saldım. tekrar aşağıya inip, ipi çekerek varili 6. kata çıkardım. ipin ucunu sağlam bir yere bağlayıp, tekrar yukarı çıktım. tüm tüğlaları varile doldurup aşağıya indim. tam ipin ucunu çözdüm ki, kendimi havalarda buldum. ben yaklaşık 70 kiloyum. 250 kiloluk varil aşağı düşerken, beni yukarı çekti. heyecandan ipi bırakmayı akıl edemedim. yolun yarısında dolu varille çarpıştık. sanıyorum sağ iki kaburgam bu sırada kırıldı. tam yukarı çıkınca, iki parmağım iple birlikte çıkrığa sıkıştı. böylece parmaklarım da kırılmış oldu. o sırada yere çarpan varilin dibi çıktı ve tuğlalar çevreye saçıldı.
varil hafifleyince bu kez ben aşağıya inmeye, varil yukarı çıkmaya başladı ve yolun yarısında yine kendisiyle çarpıştık. sol bacağımın kaval kemiği de bu sırada kırıldı. can havliyle ipi bırakmayı akıl ettim ve tabii yaklaşık 3. kat hizasından aşağıya düştüm. sol kaburgalarım, sol el bileğim de o zaman kırıldı sanırım. başımı yukarı kaldırdığımda boş varilin hızla üzerime geldiğini gördüm. kafatasımın da böyle çatladığını düşünüyorum. bayılmışım...
gözümü hastanede açtım.allah'ın herkesi böyle görünmez kazalardan korumasını diler, hürmetle ellerinizden öperim.
duvarcı ustanız; cengiz sarıgül"
