o an için içindeki besine fazlasıyla gereksinim duyulan kavanoz kapağının, koca bir kayayı yerinden oynatmaya yetecek düzeyde kuvvet uygulanmasına rağmen bir milim bile yerinden oynamaması durumunda hissedilen öfke, hayal kırıklığı, kızgınlık, çaresizlik duygusu.
acıktıysan ve hayalinde muhteşem bir amerikan salatası varsa, mesela içinde garnitür sebze olan kavanozsa hayal kırıklığı hissidir. bir küçük kahvaltı bıçağı alınır ve kavanoz kapağının kavanoza geçiş noktalarına bıçak geçirilerek kavanozun havası alınır. kapak açılır. bıçağın keskin olmaması önemli.
kavanoza bıçak saplamak çok yanlış seçim olur söyleyeyim.
-şimdi o burda olsa açardı bunun kapağını büaaaaaaa....
şaka şaka aslı şöyle ki;
-musluğu aç cınım, hayır sıcak su lazım bize lisede öğrendiklerini hatırla. genleşmeli kapak. aaa kombi kapalı hemen aç onu, açtın bu da tamam. aferin sana akıllı kız seni.
evet sözlük kendi kendime konuşuyorum bazen ne var?
''açılmayan kapak yoktur bilinmeyen yöntem vardır.'' düsturu ile harekete geçmek olumsuz düşünceleri kovar.
kapağı ile birlikte kavanoz soğuk musluk suyuna tutulur.
kapağın yanına sokulan bir bıçak ucu ile tıss sesi duyulur.
zafer hissi
hırs yaparsın. ilkinde umumrsamayarak çevirdiğin kapağı, tüm parmaklarınla sıkıca sarar ve 'tam güç' emrini verirsin vücudundaki tüm gerekli kaslara. tut ki yine açamadın. sinirlenirsin az biraz mahçubiyetle karışık. 18 cm'lik bu sinir bozucu kavanozu kırasın gelir ama sinirini belli etmeden bırakmak için çaba gösterirsin.
annen seni kavanozu açmak için çağardığında o derece emindir ki senden açamadığını gördüğünde o bile bir şaşkınlık içerisine gierer. zaten mahçubiyetin de kavanoza değil annenedir. senelerce seni, iri yarı, güçlü ve sağlıklı büyütebilmek için elinden gelenin en iyisini yapan annenedir o mahçubiyet, evet.
turşu kurmak bu olsa gerek, baksana şu kornişonlara bildiğin kurulmuşlar kavanoza çıkmaya da niyetleri yok diyerek mahçubiyetini onun kadar razil bir espiri ile geçiştirmeye çalışırın annen karşısında. neyse der annen, neyse bırak ben hallederim diyerek kavanozu elinden alır ve kolayca açıverir.
derin bir sessizlik.
ikiartibir : oha !?!
anne : ne sandın. (aşağılarcasına)
ikiartibir : ben gevşettim, tabi açarın (inanmayarak)
anne : tabi tabi.
ikiartibir : ne yani benden güçlü olduğunu mu idda ediyorsun, yatırmayayım şimdi seni mutfağın ortasına.
anne : önce kavanozun kapağını aç sen.
ikiartibir : ...
anne : ben yabancı değilim oğlum bozulma ama yarın öbür gün eşin bunu senden istediğinde açamazsan o kapağı görürsün.
ikiartibir : ...
anne : açamadığın zaman üzerine bir delik aç bıçakla. işte o zaman kolaylıkla açarsın.
ikiartibir : peki.
velhasıl kelam çocukları annelerin gözünde hiç büyümez diyen annem haklıymış. 11 kavanoz yüksekliğindeki bir adam da olsan, artık annenden güçlü de olsan, hayat tecrübelerinin artık yeterince fazla olduğunu düşünüp başına buyruk da davransan, küçük bir kavanoz gelir, sana haddini bildirir ve annenin her zaman senden daha iyi olduğunu hissettirir.
