istanbul’un o çooooook eskilerde kalmış kaynaşık kültürünü hatırlatan insanın içini kıpır kıpır eden bir havadır.
aslen trakya kültürüne ait olsa da beyoğlu’nda yaşayan rumlar arasında popüler olmuştur. zamanında eğlencenin sınırını belirleyen ezgi bu olmuştur. bu hava çalınır, son enerji kırıntısı bu oyunda tüketilir ve gece noktalanmış olur.
oynamayı beceremeyen bana bile turnuva şampiyonluğu sonrası kupayı ortaya koyup kasap havası başı olmamı sağlayan oyundur ayrıca ilk ve sondu sanırım. tabi böyle bir hareket yapmamda kandaki alkol miktarının aşırı yüksek olması da etkendir.
türk insanının birlik beraberlik sergilediği yegane olaylardandır. dini, dili, ırkı, statüsü, eğitimi vs si ne olursa olsun melodi duyulduğunda refleks olarak gruba katılınıp eğlenilir...
marmara ve trakya bölgesindeki düğünlerin vazgeçilmez oyun havalarından biridir. sirtaki nin ana temasıdır.
bu yunan folklörüne ait olduğunu göstermez. yüzyıllarca aynı coğrafya da yaşamış türk, yunan arnavut halklarının birlikte ürettikleri bir oyun havasıdır.
kasap dükkanlarının içinde bulunan havadır, biraz kuzu birazda dana eti kokusu birbirine karışmıştır. şişeleyip internette satabilirsiniz, müthiş bir girişimcilik fikri olabilir.
