son ses ve içerde yayılmış 2-3 abazanın, altında esastan araba varmış gibi piyasa yapmaya çalışırken düştüğü komik durum. yavrucum, zamane kızlarına ise bu cakan, boşa benzin yakıp o son ses açtığın angut müziğe onlar bakmaz bilesin. çünkü marka olucak arabandan donuna kadar her köşen. bunu sen de bilirisin, e ne diye boşu boşuna arkandan bir ton küfür yiyorsun anlayamıyorum. sokaktaki amcalar, abiler, esnaf amcalarının ettiği küfrü ben duymak zorunda değilim ki sizin gibi hıyarlar yüzünden. ne anan kaldı ne bacın ne baban. onlara günah be gerzek.
kartal marka arabaya sahip olmak bir suç değildir, yüksek sesle müzik dinlemeyi sevmekte.
ama eğer bu iki özelliğinizi aynı anda gösterme isterseniz ve bunu sokak ortasında yapmaya kalkarsınız, hele de son ses dinlediğiniz müzik, salim ve ismail yk falansa kalbinizi kırarım. *
metal müzik açmak varken serdar ortaç açmak, yetmezmiş gibi kamu yararı kaygısı güderek ses sınırlarını zorlamak, o da yetmezmiş gibi sabır sınırlarını teğet geçmek, o hiç yetmezmiş gibi bir de iyi bir bok yiyormuşcasına etrafı sahte bir öz güven ile izlemek.
sadece müzik açmak olsa iyidir denilen durumdur. nasıl desem, flo rida'dan sugar adlı şarkıyı son seste, basın ebesi zikilene kadar 1337 kere dinlemek ve caddeye açık yayın yapmak niye? ona anlam veremiyorum.
sadece en asil duyguların insanlarının yapabileceği eylemdir. öncelikle kartal diyerek küçümsememek lazım arabayı, sonuçta ayağımızı yerden kesiyor mu, kesiyor.
müziğe gelirsek;
zevkler ve renkler tartışılmaz, ister ismail yeka olsun ister müslüm baba... eğer mevzu bahis basları sağlam olan bir araba ise ses sona dayanmalı ve mahalle bu müzik resitalinden mahrum bırakılmamalıdır. allah sizi inandırsın doğan görünümlü şahin de son ses nothing else matters dinleyen arkadaşlarım vardı. uzun lafın kısası bu tipler kültürümüzün bir parçasıdır efenim. koruyalım ...
zaman değişti. kızlar değişti. çelik bile değişti. ama bir bu yüksek ses tutkunu full dolu kartal şahin doğan marka araba sevdalıları değişmedi. ne yapsak saygı mı duysak bilmiyorum.
