içinde bulunulan anın yükünü kelimelerin kaldıramaması durumudur.
bu yük, yoğun bir acı duygusu da olabilir, en uç mutluluklardan biri de. eğer böyle bir durum söz konusuysa; yarını veya bir sonraki anı düşünmeksizin o anın tadı dibine kadar çıkarılabilir. hiç bitmeyecekmiş gibi.
çok acıyorsa eğer, bir an önce geçip gitmesi için gayet basit kaçacak bir kelimeyle konuşmaya başlamakla son verilir.
pablo nerudanın bir şiirine ilham vermiş erdemdir.
Seviyorum suskunluğunu, sanki sen
yokmuşçasına burada
duyarsın beni uzaktan, dokunmaz sana sesim.
Uçup gitmiş gibi gözlerin
ve ağzın bir öpüşle mühürlenmiş.
Seviyorum suskunluğunu, çok uzakta
görünüyorsun
Sanki yas tutuyorsun, kumrular gibi cilveleşen
kelebek benzeri.
Uzaklardan duyuyorsun beni, ulaşmıyor sana sesim.
Bırak da varayım dinginliğine sessizliğinde.
Ve konuşayım sessizliğinle
bir lamba gibi parlak, bir yüzük gibi yalın.
Gece gibisin, suskunluğun ve takım yıldızlarınla
Yıldızlarınki gibidir sessizliğin, öyle uzak, önyargısız.
Seviyorum suskunluğunu, sanki sen yokmuşçasına burada
uzakta ve hüzün dolu, sanki ölmüşsün gibi.
işte o zaman bir sözcük yeter
Uçarım, uçarım sevinciyle yaşadığının.
herşeyden önce bir derinlik gerektiren aktivitedir. insanların sıra gözetmeksizin, bağıra çağıra konuştuğu, konuşanın sıra karşı tarafa geçtikten sonra, onu dinleme gereği bile duymadığı "hızlı yaşanan" şu dünyada, erdemli bir harekettir de aynı zamanda.
ayrılık öncesi, sonrası veya esnasında da olabilir bu "karşılık susma" durumu. hiç şüphesiz acı verir. konuşmak istediğinde konuşacak lafının kalmadığını bilmek mi acı verir, yoksa edeceğin lafların karşı taraf nazarında hiç bir kıymetinin kalmadığını bilmek mi, bilemezsin. susmak güzel şeydir, en az konuşmak kadar.
telefonda yapıldığı zaman-ki yapılır sıklıkla sevgililer arasında , kavga esnasında-
insana bir yandan ''girdi gene kol gibi fatura'' dedirten,bir yandan da yiğitliğe bok sürdürmemek için devam edilen aktivite.
fırtına öncesi sessizliktir , eğer duygular kelimelere dökülemeyecek kadar yoğun ve karşılıklı sessizlik bitmeyecek gibi uzunsa olacaklardan korkulmalıdır.
hissedilenlerin ağırlaştığı, karşındaki insanın her zamankinden de çok sen olmaya başladığı ve senin çoktan ona büründüğün yaşamın anlamının arttığı o andır karşılıklı susmak. sessizlik konuşur gözlerinizde. an gelir gözleriniz bile bakamaz olur birbirine ve tüm bedeniniz, tüm ruhunuzla onu hissederek korursunuz sessizliğinizi, koruyarak paylaşırsınız içinizdekileri ve paylaştığınız en sesli sessizlik olur bu.
