yaptığım gözlemlere göre türk ergeninin melankolikliği karnı doyana kadardır.. odasının kapısını kilitleyip, paso düş sokağı sakinleri dinleyen, ajandasına saçma sapan notlar alıp, notların üzerine göz yaşı akıtan ergenin kapıyı açmasını sağlayın. önüne bir tabak kuru fasulye, pilav ve cücüğüyle birlikte bir soğan koyun. sadece yemeğini bitirmesini bekleyin. ikinci tabağı doldurmak için mutfağa gittiğinde o melankolik, hüzünbaz ergenin yerini, ''anneeaa kuru manyak olmuş, turşu nerde yaa!''diye böğüren bu küçük adam almış olacak, yok olan melankoli ise yerini gaz'a bırakacaktır..
