işin en üzücü kısmı ise, zayıf alacağına zannetmesidir. halbuki zayıf falan almamıştır.
belki de başka bir olay yüzünden intihar etmiştir ama burda önemli olan husus aile, bilhassa baba baskısı.
bir kaç yıl kaldı ailemi kurmaya belki de. sırf zamanında pederden gördüğümün aksini çocuğma göstermek için, iyi bir baba olmak için.
çok üzücü bir olaydır. otoriter, baskıcı ailelerin çocuklar üzerinde yarattığı psikoloji sonucu gerçekleşmiştir. zayıf karne götürüp dayak yiyen çocukların da olduğunu unutmamak gerekir...
çocukları yarış atı olarka görmenin sonucudur. acaba korktuğu kişi (annesi mi babası mı ağabeyi mi her kimse) öğrenciliğinde çok mu başarılıydı? veya çocuğa birilerini örnek gösterdiler de(bak onun oğlu şöyle böyle iyi) o yüzden mi dayanamadı zavallıcık? yazık.
çok üzücü bir haber Allah o ananın babanın yardımcısı olsun, kardeşimizin mekanı cennet olsun ama bu herkese öğretmenlere, annelere, babalara, abilere herkese ders olmalıdır. umarım böyle bir haber ile bir daha ne sözlükte ne de medyada karşılaşmayız.
