yıllarca birlikte aynı evde yaşanmış, okula gidilmiş, aynı masada yemek yenmiş, artık başka bir şehirde ayakta kalma mücadelesi veren güzel insana özlem duymak.
başlığı görünce içimi cız ettiren duygu. canım kardeşim; küçükken az çektirmedim, az ağlatmadım seni ama şimdi nasıl özlüyorum bir bilsen. belli ki kariyer kariyer diye ikimizde birbirimizden çok ayrı kalacağız, bu da daha çok acıtıyor içimi. küçükken çişim geldiğinde karanlıktan korktuğum için seni uyandırır tuvaletin kapısında bekletirdim. hehe yazık sana ya. ama seni çok özledim be.
