herkesin icinde mutlaka vardir fakat kimisi saklamaya belli etmemeye calisir sonucunda kendisini kandirir sadece.hani dunya bu haldeyken inkar etmeye calismak fazlasiyla komik. (bkz: pesimizm)
çok güzel, çok zeki, hafif meşrep bir kız gibidir karamsarlık...
o kadar güzel ve zekidir ki sizi bir şekilde etkilemeyi başarır çoğu zaman. bazen size doğruyu gösteren kadim bir dost, bazen de sadece aklınızla oynayan cilveli bir kaltaktır...
umutlarin icine eden sey*. bir nevi savunma psikolojisi; karamsar olayim, kötü seylere hazirlikli kalayimcilik. daha önce yasananlar yüzünden gelecege umutla bakamamak.
Öyle mutsuz bir toplum olmak, birbirimize günaydın bile diyemek, bir araya geldiğimizde hep olumsuz olaylar konuşmak, biri nasılsın dese iyiyim demeye korkar olmak, işler nasıl deseler, derhal şikayet etmeye ve her şeyin kötü ve daha da kötüye gittiğini söylemek... sürekli hastalıkladan ve ölümlerden bahsetmek... dostlarla da sohbetin güzelliği , keyfi kalmaması. Hep para olmadığından yakınmak... sanki bunu soran bizden para isteyecekmiş gibi.... YOK demek, onu YOK etmeye devam etmek, sürekli şikayet edip etrafa olumsuz ve zavallı görünerek her şeyin bereketini kaçırmak, ve mızmızlığın sonunda dostlarımızı da kaçırdığınızın bir gün yalnız kaldığımızın farkına varmak.
yorgun duyguların, mutluluğu ve sevinci ele geçirmesidir.. Hapse atılmış bir kalptir adeta. Onu ordan çıkaracak karşı duyguları bekler kalp. Geceleri soğuk parmaklıklara dokunur canı yanar. Gündüz ise göremediği güneşe iyice küser. Halbuki parmaklıkların üzerindeki anahtar herşeyin çözümüdür. Güneşe bir adımdır. Karşı duygulara yaklaşmak, bir kaç adım sonra ona sarılmaktır. Sarılıp koklamaktır. Karamsarlık kör eder insanı. Kapının üzerindeki anahtarı bile göremez insan. Önünde durur fırsatı. Ama o duygu varya o duygu. Kaçırılan fırsatları karamsarlık denen çukura atar insan ve sessizce ağlar gece boyunca.. Karamsarlık istenirse kolayca sıyrılanılabilinen, istenmez ise zulüme dönüşen ve kişilerin üzülmelerine yol açan aşağılık bir duygudur.
camdaki buğu gibidir. Önünü goremezsin adım atmaya korkar hale gelirsin. Silmek istersin camı ama korkarsın. Bir yerde tak der insana eliyle cama umut sürer. Dokunur parmaklarıyla. Ufak bir güzellik görür. Zor olmadığını en azından buna değeceğini gördüğü anda hızla siler camı her şey yeniden yeniden başlar.
sıkıntılı geçen bahardan sonra gelecek olan yazı beklerken iki ileri bir geri hayatımda nefret ettiğim kış gibisin. parmak uçlarımı ve düşüncemi donduran canımı acıtan soğuksun.
bir git kadar yakın olmuş yalnızlığın gölgesisin ve sensizlik karanlıkta yok olmak gibi vazgeçilmezim.
artık ne yapmam gerektiğini düşüncelerimle tartışıyorum, varlığın ruhumla bir..
herkese renkli günler
Kötümserliktir. Aklınıza hep kötü şeyler geldiğini bilirsiniz ama bunun karamsarlık mı yoksa gerçekçilik mi olduğunu ayırt edemezsiniz. Etkisinden kurtulunabilir mi, orası şahsiyetim tarafından merak konusu.
Işsiz kalmışsındır,istediğin okulu veya bölümü kazanamamışsındır,her şey üst üste gelir,tuttuğun dallar kırılır,sevdiğin kişileri ya gitmiştir ya ölmüştür,dünyada açlığı,savaşı,sefaleti görür dünyanın yaşanmayacak bir yer olduğunu düşünürsün.
karamsar olmak için işsiz kalmaya ya da başka bir olumsuz olayın başınızdan geçmesine gerek yoktur, bu hayata hep optimist bakmış bireyler için geçerlidir. karamsarlık çoğu zaman hayal kırıklıklarından oluşan bize arta kalan yorgunluktur.
kendini kötüye hazırlayıp oluşacak durumdan en az hasarı almaya çalışmaktır.ama belli bir zaman sonra hayat enerjinizin tükenmeye başladığını hissedersiniz.
