bu mevsim gelip geçici
bu yağan kar.. yağan kar..
biliyorum ki gelecek yine ilkbahar... ilkbahar...
açacak binbir renk bir çiçek
gökyüzü ve beyaz bulutlar geçecek üstümden
saçlarımda esecek ılık rüzgarlar
ama sen... sen kalacak! kalacaksın içimde..
ama sen.. sen açacak! açacaksın içimde hep !
la lala lala lala laaaa
la lala lala la laaaaaa
işte bu şarkıyla geldim
la lala lala lala, la lala lala lala
sevdim yalnızca çok sevdim
la lala lala lala
la lala lala lala
dağlarda duman,
göklerde bulut,
yerlerde çimenlerle sana koşacağım!
la lala lala lala laaaaaaaa
la lala lala lalaaaaaaa
aslı güngör-son öpücük
odanın penceresinden hafiften hafiften kar yağan bir görükleyi izlerken arka fon da bu şarkı ile hüzünle doluveriyorsun. her ne kadar bir gün sonra makro sınavım olsa da şu anımın tadını çıkarmam gerektiğini hatırlatıyor. görükleyi çok özleyeceğini anımsatıyor insana. giden arkadaşların için yeniden yeniden üzülüyorsun, ve bir gün senin de buradan gitmen gerektiği geliveriyor aklına doya doya bakmaya çalışıyorsun, doyamıyorsun.
ezginin günlüğü leyla şarkısıdır. bir bölümünde şöyle bir söz geçer "kar yağıyor bu gece öyle beyaz ki şehir/ anlamak bir ömür sürer hayat niye kirlenir"
