en ağır kar tipisinde atkısız kapşonsuz montla öylece rüzgara karşı ağzını hafif açarak oraya dikmek istediğim tip.
ekvatoral iklimlerde devasa ormanlar arasında hiç kışı tanımamış kayıp kabilelerdeki çıplaklık kadar irite edici bir durum. insanın limon yediğinde yüzünün buruşması kadar çekik bir tavırla karşılıyorum bu durumu. yahu şarkısı bile varken bunu yapmayan birini anlayamıyorum. üstelik ülkemizin 3 tarafı da deniz ve her an her tarafında 4 mevsim yaşanırken... " ben antalya'da yaşıyorum ama bunu yapmama imkan yok" yavşaklığından utanıyorum. neden böylesiniz siz yahu. illa sizi kutuplara gönderip kutup ayılarının bedevi fantazilerine konu mu ettirmeliyim.
ya bırak allasevesen yhaa.
+ "bir kar tanesi ol kon dilimin ucuna...bir kar tan.."
manisa ruh ve sinir hastalıklarından yazıyorum bu entryi. babam da hastabakıcıyla kavga ediyor odasında sigara içebilmek için. çok sinirli bi adam lan!
