ramazan ramazan çalmışlar adiler. çok seviyordum ben onu halbuki. daha yepisyeniydi. (yazar burada gözyaşlarına hakim olamıyor.)
ekleme: çalınan ayakkabılarımı ortak kullanılan yangın merdiveninde gördüm ve içeri aldım. daha sonra ben köydeyken kapıyı çalıp bizim çocuğun ayakkabısını aldınız mı demişler ve babam olayı bilmediği için benim ayakkabıları yanlışlıkla almışızdır diye karşı komşuya geri vermiş. yani çocuk ayakkabımı çalmış ve utanmadan bir de gelip ayakkabımı almışsınız diye geri istemiş. yüzsüzlüğün, pişkinliğin bini bir para.
Kapının önüne ayakkabı bırakma varoşluğunu göstermemeniz açısından iyi bir derstir.
Apartman sahanlığı size ait alanlar değil. Kimse sizin ayakkabınıZı seyretmek zorunda da değil. Ayakkabınızı evinizde muhafaza edin.
bi ara köydeyken her gün ailemizdeki birisinin ayakkabısının teki kayboluyordu. bu bir hafta sürdü her gün baska bir ayakkabının teki kayboluyordu biz de etrafta ayakkabıları arıyoruz ve en sonunda hepsini bir arada bulduk. Megerse mahalledeki kopek alıp alıp götürüyormuş. tamam götürüyorsun da neden cift halinde götürmüyorsun o hafta ayakkabı krizi yasamistik köpegin götürdügünü öğrenince de baya şaşırmıştık.
Cok sinirlendiren olaydir. Ayakkabimin tekini gecen sene caldilar. Uzun sure kim yapti diye dusunurken bizim kangal kopegini kapida gorunce kafama dank etti, pabucumu alip bahceye saklamis. Tabii taninmiycak haldeydi giyemedim.
