benim de yaptığımdır. böyle havalarda insanı diri tutan bir serinlik oluyor. çok hafif bir yağmur atıştırmışsa, gökyüzü ve yeryüzü o kadar temiz oluyor ki, nefes almak tuhaf bir eğlenceye dönüşüyor. severim yani bu havayı.
Ben melankolik bir adam miyim acaba diye sorduran durumdur.
Gunes batmak uzere hava kapali sevgililer parklarda yok bildigin mutsuzlugun resmi. Fakat ben seviyorum. Ozellikle serin geceleri. Son bahar en sevdigim ay. Hani yapraklar dokuluyor ya. Boyle kareleri seviyorum. Mutsuzluk beden alsa saçını benim gibi tarardi.
hava bulutluysa ,hele hafif yağmurlu olduğunda, çok mutlu hissederim. moralim çok bozuk olsa bile kendime gelirim. evde duramam. imkanım varsa dışarı çıkıp biraz tur atarım. gökyüzü dümdüz mavi değil grinin tonlarıyla bezenmiş, gün doğuyor ya da batıyorsa turuncudan mora kadar bir çok rengin de eklendiği görsel bir manzaradır. ayrıca havanın çok aydınlık olmaması dinlendirir beni. tüm çevre bir anda değişir. her şey farklı ve güzel gözükür.
Cemal süreya'nın kim istemez mutlu olmayı, ama mutsuzluğa da var mısın dizelerini aklıma getirdi.
Ne güzel yürünür boş sokaklarda yağmur eşliğinde öylece...
her zaman için değil de, bahar ile yaz mevsiminin geleceği dönemlerde nisan, mayıs, haziran hatta eylüle kadar süren dönemlerde hani hava kapanır, güneş bir ara için gider yağmur yağacak gibi olur ya işte o tip havaları sevmektir aslında. en azından ben öyle. tam kitap okuma havası ya da uyumak havası oluşuyor. çok seviyorum çok.
