35 gün önce faranjitim azdı, nefes alamıyorum, sesim çıkmıyor, ağzımda leş bir tad var, göğsüm ağrıyor. Hemen belirtileri google'a yazdım. Sonuç: kanser. (O an hala sigara içiyorum ama)
Sakin olmaya çalıştım. Götümden teşhis uyduramazdım ama doktora gitmeye de korkuyorum. Kafamda kurdum o sahneyi, doktora gitmişim ve diyor ki "kokoreç bey, kansersiniz." Hafız, hiç öyle kemoterapiymiş yok ilaç tedavisiymiş.... Uğraşamam. Kendimi o kadar düşürmem, kimseye de yük olamam. Çözüm evde hafız: sarsılmaz... Pompalı. Gıdıya dayıyorsun, çenenle de destekleyip sabitliyorsun ki her silah ateşlendiğinde teper. Tepmesin! Anında çözüm, %101 başarılı tedavi yöntemi.
Şaka yapıyorsam silksinler bu arada. Sonra aktara gittim. Andız pekmezi, keçiboynuzu verdi. Nikotin bandı aldım. Şu dakika itibariyle 31 gündür sigara içmiyorum. Ama o çaresizlik anını -doktorun kansersiniz demesi- kafamda yaşadım, eğer ki senaryosu bile o kadar canımı acıttıysa ve bana bu kararı aldırdıysa bir de gerçeğini düşün.
Tanrı herkese sağlık versin.
Not şeysi: çoğ canım sigara çekiyo lan. Ama sigara sağlığa zararlı. Tabii lan manyak mıyım!
