gerçek niyetlerin saklı olduğu insanın temel ağırlık noktası. biyolojik olarak vücuda manevi olarak ruha kan pompalayan organdır. isterseniz biz buna bilinçdışı ya da bilinçaltı diyelim farketmez. kalp buz dağının görünmeyen yüzüdür. buz dağı akıldır bilinçtir. akıl ve bilinçle alınan ve işlenen girdiler kalpte uyandırdığı hissilik ile içsel olarak gerçekten anlamlandırılır ve benliğe mal edilir ya da edilmez.
akıllıca düşünmek bile bu hisle hareket ediyor olmaktan öte değildir.
bizi yaradan'a ulaştıran en şaşmaz yollardan biridir kalp. ihsan, yani allah'ı görüyor gibi ibadet etmek ise kalbin en büyük amelidir. ihsan cenab-ı hakk'a ulaşmanın en kısa yoludur ki bu da ancak sağlıklı bir kalp hayatıyla mümkündür.
insan vücudunun en hayati organlarındandır. kalp ya da gönül duyguların en yoğun yaşandığı heyecanın en hat safhada olduğu merkezdir. göğüs kafesinin içinde kalp, kalbin içinde gönül, gönlün orta yerindeyse kara bir leke-nokta- vardır. bu leke sevda adıyla da bilinir ve aynı zamanda aşkın oluştuğu yerdir.
bende olanı acaip garip bir organ. şahsına münhasır derler ya, aynen öyle. onu sevmeyen, acıtan için gümbür gümbür atıyor, deli gibi seven için ise tık demiyor. olmaz ki böyle dengesizlik. bir de beni hastanelik etti geçen sene, sinir stres derken altı gün koroner yoğun bakımda günümü gün etmeme sebep oldu. nedir bu hassaslık, anlamış değil. az biraz dayanıklı ol be kardeşim!
aşk'ın işkencesine elleri çözük olmasına rağmen kaçmayıp katlanarak.. ölebilen bir organ.
kendi açımdan;
kalbimi cehenneme atsalar yanmaz. aşk mı daha acı cehennem mi acaba? bilmiyorum ama bir kalbe işkence edip öldürebilecek tek şey aşk bence. cehennem daha merhametli bir şekilde öldürürdü kalbi. tek bir aşkım vardı, o yaktı kül etti benim naçiz kalbimi işte. söylüyor bazıları, önemi mi varmış kalbin? bilmiyorum. ama biliyorum ki artık bir kalbim yok. artık kalpsiz bir odunum ben. belki bir gün bir kadın gelip öper odunu ve odun iyi kalpli bir insan haline döner yeniden. tabii bir odunu öpecek bir kadın beni bulabilirse. pekte bekleyiş içinde de değilim aslında, halimden memnunum. bu hale gelmeyi kendim istedim sonuçta. bir odun olmak inanın saf biri olmaktan daha iyidir. ben üstelik bir kalbim bile olmasa yine de sevilecek insanları sevebiliyorum. çünkü iyi insanları sevmemek ya da onlara kötülük etmek bir ayının ölü taklidi yapması kadar saçmadır. benim kalbim aşk'ın işkencesine elleri çözük olmasına rağmen katlanıp, öldü. genç yaşta kaybettim kalbimi, bakalım ne olacak.
