bu karda, kışta, yağmurda, çamurda arabaların bizi ıslatmasından da öte arkadan vurulmak gibidir.
derler ya, "oysa herkes domaltır sevdiğini" diye. hah, işte öyle birşey. yollarda sel... arabalar zaten dikkat etmiyor. evsizlerin barınağı, sığınağı gibi görülen yaya kaldırımları bari yapmasın bunu be hocu!
akraba nereye basacağımı şaşırıyorum lan. bu gün 2 defa yandım mayına bastım. allahtan hügo'dan feyz alıp pollyana'ya bağladım. "hakkım 3 tane hehe" diye . yerinden oynamış sinsi kaldırım taşı öyle masum, öyle biçare duruyor ki; basmamak elde değil. ama, kaldırım taşına uyguladığım basınçla birlikte o güzelim naif biçare, kaldırım taşı içimdeki tüm nefreti sol paçama doğru bırakıverdi. sonra aynı işlemi bir başka masum kaldırım taşı sağ paçamda uyguladı. hayır, insan kaldırım taşlarıyla yalnızlığını paylaşıyo lan. bu hava muhalefetinde arabasızlığa nefret ettiğin zamanda onla duygusal iletişime geçiyosun.
