ne zor $eydir kalbi kirik uyumaya cali$mak. ne mumkunati olmayan beyhude cabadir o oyle. yatagin binbir ko$esine yuz koymak, tavanin sivasini zihne kazimak her girinti cikintisini ezberlemek, her an icin acimasi, icilen votkanin mideyi yakmasina bile aldirmadan... sokup atmak lazim ya yapamaz insan i$te.. son bi cesaret telefona gider el..
Sürekli pompa yapan bir organının, üstündeki kırıklar ile pompa yapmaya devam etmesi sonucu büyük acılar çekmektir, kırık bir kol ile kum torbasına tüm öfken ile yumruklar saydırmak gibi, aşkının heyecanına yenik düşmüş şahsın, allayıp pullayıp kalbinden içeri soktuğu kişinin, elinde balyoz ile kalbinin oda duvarlarını yerle bir edişinin görüntülerini gözünün önünden silememesi demektir. uyuyamamak demektir.
uyumak ve uyanmamak istediğiniz o dakikalar sanki asırmış gibi gelir size göz yaşlarınız yastığınızı ıslatırken, kalbinizin paramparça olduğunu hissedersiniz bir daha hiç birleşmeyecek, tüm ömrünüz ağlayarak geçecekmiş gibi.. ama geçer, hiçbir şey sürüp gitmez, dertler de erir gider günü gelince...
