finallerden çıkmış, geç uyumuş, öğlene kadar miskince yatakla yeksan olmuştur. uyandığında öğlen olmasına rağmen iştahı 'istemem' diyerek ona atar yapmakta olan bünyedir.
edit: itiraf ediyorum sırf 'atar yapmak' eylemini geçirmek için bu cümleleri kurmuş olabilirim. "atar yapmak ne lan!"dan bu raddeye yükselmek hiç kolay olmadı sevgili sözlük.
çalışan annenin en büyük cezalarından biridir. bizim evde haftaiçi kimse kahvaltı yapmazdı herkes dışarda simit falan yerdi.
sonraları midem alıştı bu rutine. haftasonları annem sofrayı donatsa da pek bir şey yiyemezdim salatalık kemirirdim. o salatalığı yerken bile midem çok bulanırdı. sofra toplandıktan yarım saat sonra da anne ben acıktım derdim. çok kızardı.
artık annem çalışmıyor. ancak ben hala kahvaltı yapmaya alışamadım.
