6-7 sene önce yaptığı işler daha kaliteliydi. susacak var ve araz romanları mükemmeldi. bilen bilir zamanında gökhan türkmen ile radyo programı yapardı. o 6 sene önce işte. ne kaliteli işler yapardın be abi o zamanlar. dön geri bekliyoruz.
artık aşk adına bir kaç kelam eden herkesin kitap çıkardığı bir edebiyat dünyasında yaşıyoruz. şiirle mısralarla haşir neşir olan herkes edebiyat dünyasının içine dalıp o okyanus da yüzemez bence... o yüzden bu adama şair demek yanlış olur bence.
"bir zamanlar benim olan ellerin şimdi neden ellerin" bu nedir yahu!?
tüyap'ta dün bu adam için inanılmaz bir kuyruk vardı sırf imzasını alabilmek için. ve imzaladığı bir kitaba baktım hani böyle güzel bir imza beklerdim ama
gördüğüm; büşra'ya kıyısızca...
pembe bir kalem ile yazılmış f harfine benzeyen bir imza
gereksiz bulduğum yazar? şair? artık ne olarak tanımlasam bilemiyorum.
mısra şairidir. arabesk tarz yazar genelde. lakin; "daha az kanarım geldiğin gibi gidersen ki bi gün gideceksin bende kaldığını bilmeden" dizesi hoşuma gider.
Ergenlikle doğrusal bir bağlantısı olmayan adam yazdıkları serbest ölçü hatta nesir olabilir bu kötü şair yada yazar olduğu anlamına gelmez girdiği konularda sizi tatmin etmeyebilir o zaman hayatında hiç deniz romanı yazmayan yazarlarada bitli piyade falan diyelim sonuçda bu adam sanat değeri olan şeyler çıkarıyor ortaya ergenlerin bunu facebookta paylaşması bir ölçüt değildir öyle olsaydı mevlanaya kadar gidiyor iş.
bambaşka kitabını okudum. kitapta yer yer ağladığım oldu. bana çok samimi geldi. konular direk hayatın içinden, yaşadığımız ya da yaşayabileceğimiz şeyler.
bukre isimli yeni kitabını çıkarmaya hazırlanan yazar. çıkmıştır belki de şimdilerde...
bu sene de fuarda karşılaşırız belki tazeoğlu, dedirten...
güleç adam, güzel adam...
--spoiler--
"sen bana neleri öğrettiğini biliyor musun?
insanın terk edildiğinde değil, unutulduğunda yalnızlaştığını ve unutulmanın insanoğluna verilmiş en büyük ceza olduğunu... insanı asıl yalnızlaştıranın, uzağındayken unutulmak değil, yakınındayken hatırlanmamak olduğunu...
sen bana neleri öğrettiğini biliyor musun?
başkalarının gözlerindeki ışığı görebilmemiz için, önce kendi gözlerimizdeki karanlığı aydınlatmamız gerektiğini. ön yargıların insan ruhunun felçli yanı olduğunu. en çok ön yargı sahibi insanların, "benim kesinlikle ön yargılarım yoktur!" diyen insanlar olduğunu... yanılgı, yenilgi ve pişmanlık doğurduğunu... özgün düşünceye pranga vurduğunu... insanın kendinden ne kadar eminse, yanılmaya da o kadar yatkın olduğunu ve insanları yargılamanın, onları sevmeye engel olduğunu...
ama en çok; insanın, tanrının kendisine bahşettiği mükemmelliği bozmayacak kadar mükemmel olmadığını öğrettin...
rüyalarında ve masallarında başka başka hayal dünyalarının tadını çıkaranlar, bunun bedelini uyandıklarında hala aynı dünyada olmanın tahammül edilemez hafifliği ile öder."
--spoiler--
--spoiler--
iki kişi eşit sevemez birbirini. Bir taraf mutlaka ya eksik kalır, ya fazla gelir. Bunun bir terazisi de yoktur ki ölçülebilsin. En doğru sonucu ayrılık söyler. O gösterir hangi tarafın daha az sevdiğini. Bunu öğrenmek bir aşka mal olur ama... Ve biter tüm birliktelikler. Dedim ya işte; aşkta eşitlik yoktur, birliktelik vardır. Ve o eşitsizlik birlikteliği de bitirir...
--spoiler--
