Sanırım en güzeL şiiri 'Git'dir.Ya da benim için öyle.
Okulumuzda verdiği konferans sonrası tanıdım kendisini , şairmiş ama stand-up şov yapmıştı bize.Ne gerek varsa , güzelim şiirlerini okuyup ağlatsaydı bizi daha makbule geçerdi aslında.Okunması ,dinlenmesi gereken bir adam .
Başkalaştığımıza inandığımız aşkta, en önce, inandıklarımızı reddettik. Sen ve benden "biz" oldukça, göremedik, aslında senin nasıl da "ben" olduğunu; benimse, senin haricini tanımadığımı. Gözlerinde olup bitenin farkında değilsin. Farkında değilim bakışlarının elini ayağını bağladığımın.
bir kız arkadaşımın bana tavsiyesi üzerine bana dinlettirdiği şiirlerinden sonra "mazoşist" yakıştırmasını yaptırdığım adam. e tabi bir yılmaz erdoğan değil.
Abim. farklı bir bag var. en kücük tayfalarından biriydim zamanında. şimdi herkes biliyor onu. unutuldum sanırım onun tarafından. ancak okunmaya değer. aşkı yazar ve yaşar.
--spoiler--
ne unutacak kadar nefret ettin,
ne de hatırlayacak kadar sevdin.
yıkık bir duvar kadar bile
pişman değilsin, biliyorum.
beni hep bulmamak için aradın.
yanılgımdın,
yandığımdın,
yangındın...
--spoiler--
arabesk bir tarzı aşamadığını düşündüğüm şiirlerin sahibi. uzun öyküleri de vardır. sadelikten ziyade basitlik çarpar gözünüze. niye bu kadar büyütülmektedir kendisi merak konusudur.
-Beni unutmak istiyorsun. Unutmak gitmektir.
-Hayır istemiyorum! Sadece kendimi denedim ben.
-Benim üstümden mi?
-Başka kimim var ki? Anladım ki ben senden ayrılamam asla!
-Melez bir ayrılık görüyorum sende. Genleri gidememekten yapılmış; boyundan büyük işlere mi kalkıştın -Prenses? Zaten bir hayal değil miyim sende? insan hayallerini terk eder mi?
Başkalaştığımıza inandığımız aşkta, en önce, inandıklarımızı reddettik. Sen ve benden "biz" oldukça, göremedik, aslında senin nasıl da "ben" olduğunu; benimse, senin haricini tanımadığımı. Gözlerinde olup bitenin farkında değilsin. Farkında değilim bakışlarının elini ayağını bağladığımın.
git adlı şiirin şairidir aynı zamanda bu şiirini gökhan türkmen in yorgun adlı şiirinde okumuştur.
--spoiler--
şimdi gidiyorsun
git
oysa senden tek bir damla istemiştim
sana kocaman bir deniz sunmak için
şimdi gidiyorsun
git
ne zaman başladı bu hikaye
anımsamak zor
gençtim
hazırda fırtınalarım vardı dört nala sevdalarım
komazdı öyle üç-beş nöbetleri
geceler içimi acıtmazdı böyle
bir insan bu kadar eksilebilir mi
hatırlarsan sesine uyku kaçmış bir adam vardı
bu şehrin biryerlerinde
düşler ormanının gece bekçisi derdin sen ona
gözlerinde gizledi o seni sen bilmedin
o adam bendim unuttun mu
bak sevdiğin adam gülmeyi bile unuttu
seni unutamadı
i̇şin kolayına kaçmadım
uğruna ölmedim yani
uğruna ölünecek sandığım biri için yaşadım hep
sen bunu da bilmedin
ben bir bakışına bin anlam yükledim
sen aşka kestirmeden gittin
bir hayatın özetini bırakıp avuçlarıma
şimdi gidiyorsun
git
bana karanlığın ne demek olduğunu öğretmeden
bütün ışıklarımı söndürüyorsun
bu cehennem cinayetlerini işliyorsun
sonra bunlara intihar süsü veriyorsun
yazıklar olsun yazıklar olsun
susuyorsun susuyorum susayacaklarım bitmiyor
hani sen sevdiğini
yarı yolda bırakacak kadar yüreksiz değildin
hani sen bana kalkmayı değil
düşmemeyi öğretecektin nerdesin nerdesin
uzun lafın kısası yoktur
anlatacağım çok şey var
hoyrat bir rüzgar gibi geldin
aklımı hayatımı dağıttın
şimdi gidiyorsun
git
daha ayrılığa bile çarpmadan
aşk bize döndü
bir yılan gibi soktun koynuma kimsesiz geceleri
artık ölüm sana dokunamamaktan kötü değil
ama sana dokunmak da yasak bana
göz çukurlarımdaki karanlık bunu anlatır
sen var ya sen
allah kahretsin
yani şimdi
gözleri sana benzeyen bir kızım olmayacak mı
yani şimdi başkaları mı sevecek seni
ben saçlarını okşadığım zaman
ellerin öksüz kalırdı
şimdi gidiyorsun git
--spoiler--
sen bana neleri öğrettiğini biliyor musun? insanın terk edildiğinde değil, unutulduğunda yalnızlaştığını ve unutulmanın insanoğluna verilmiş en büyük ceza olduğunu... insanı asıl yalnızlaştıranın, uzağındayken unutulmak değil, yakınındayken hatırlanmamak olduğunu... sen bana neleri öğrettiğini biliyor musun?
bu yıl üniversitemizin bahar(kültür) şenliklerini şenlendirmiş, imza dağıtmış şairimsi insandır.
her şeyi yavan olan üniversitemde bu adam da fazla rağbet görmemiştir ne yazık ki.
okulun müzik grubunu bile daha çok dinleyen oldu.
yoktu sesi, yüzü... kelimeleri vardı, her biri ayrı yaralayıcı... fotoğrafları vardı, baktıkça konuşacağını sandığım. yokluğu vardı, bitmez. böyle aşka böyle bir terk yaraşırdı. gitti... bütün gidenleri hatırlatarak... gitti...
