"buradasın" dedi nefes nefese.
"buradayım." dedim.
-
"o kadar korkuyorum ki." demiştim.
"insanlara güvenmekten, sevmekten. bağlanamam ben. zarar göremem. kimse bana zarar veremez."
"sensin." dedi. "kendine en çok zarar veren sensin."
-
"senden hoşlanmıyorum. nefret ediyorum. defol git yanımdan."
"bunların tek kelimesine bile inanmıyorum." o kadar soğuk duruyordum. o an inanıp gitmesi için her şeyi yapardım. aşkların mutlu sonu yoktur. yiyeceğim darbeyi düşünüyordum. kısa keselim ve bitsin gitsin. çok oldu. içime işliyor. her şeyime rağmen beni bu kadar çok sevmesi içime işliyor.
"ama öyle." demiştim. "kendini kandırıyorsun."
"böyle davranarak beni kendinden uzaklaştıramazsın."dedi.
"git." dedim. içimden lütfen gitme beni düzelt diye.
bu diyaloglar yaşanmıştır. dengesiz bir insanım. ona ne oldu diye sorarsanız hala yanımda. bense hala düzelmedim. erkeklik gururunu falan ayaklar altına aldı sanırım. onun gibi güzel kimse sevemez.
onu hak edecek hiçbir şey yapmadım, ama kaybedecek çok şey yaptım.
ulan diyalogları geçin her şey kafa karıştırıcı laptopu camdan fırlatacağım.
