tadında değil de sürekli miyuv miyuv takılmak. kedi değilsin arkadaşım. 1.5 yaşında da değilsin. sürekli yaptığında karyola gıcırtısından farkın kalmıyo. dikkat..
seviyorum, aşığım, sensiz yapamam, sen gidersen ölürüm, biterse yapamam... vb. derler ve ummadığın anda giderler. sonra bir cümle vardır ki ben seni hala seviyorum ama arkadaş olarak. yetmiyor gibi üstüne bir de ararlar. kocaman bir zaman kaybı. kocaaamann.
vallahi de billahi de tez konusudur bu. önce beğenirler, sonra beğendiklerini değiştirmeye kalkarlar. değişeceğine inanarak işkenceyi uzatırlar. bir de biriktirip biriktirip hiç olmadık bir zamanda patlarlar.
çok zorlamalarıdır. yürümediği belli olan bir ilişkiye adamın ilgisizliğine, kendini beğenmişliğine, umursamazlığına ve sorumsuzluğuna rağmen emek harcamalarıdır. sonrasında daha çok kırılırlar sadece ve bu kırgınlıklar bütün ilişkilerini etkiler.
Çok şey yazmaya niyetlenip, ne de olsa umursamayacaklar ve tavırlarında bir değişiklik olmayacak, yine bildiklerini okuyacaklar düşüncesiyle sonradan yazdıklarımı sildiğim hatalar topluluğu. (bkz: allahın verdiği nefesi boşa harcama)
hemen her konu için çekimser, kararsız davranmalarıdır. oysa;
"kararlı davranabilmekte sizler için ne büyük faydalar vardır." buyurulmuştur kendilerine.
istisnalar elbette vardır ama normal şartlar altında ilişkilerin kadın tarafı herdaim "acabalar" ve "ihtimaller" üzerine devam eder yoluna. oysa erkek kişi için durum pek de böyle seyretmez, ayrı mesele.
