doğaldır. kaburga kemiğimden yaratılmış bir varlık sevme konusunda benimle yarışamaz. ben mesela sevmeyen birini nerdeyse kardeşlerimi sevdiğim kadar sevebilirim, seviyorum. ama o bunu asla yapamaz. çocuğunu sever, ailesini sever ilerde müstakbel vatandaş kimse onu sever ama hep bi karşılığı olarak. sevse ya da sevdiğini sansa bile ağlayınca unutur. biz ne ağlayabiliyoruz, ne de bu ağır karşılıksızlıktan kaçabiliyoruz. geçmiyor. kurtulamıyoruz. bize zimmetlemiş belki de yaradan onu. ne bileyim.
