iş stresine girdiklerinde bazıları malesef ağlıyor ve erkekler olarak ne yapacağımızı bilemiyoruz.
Projeyi çizmişsin ama hepsi yanlış ben ne yapayim kardeşim, şu ana kadar 3 kişi ağladı, 2 kişi işten ayrıldı, ofiste adımız çıktı iyi mi.
birbirleri arasındaki şahsi çekişmeler olmasa tadından yenmeyecek şekilde güzel olandır. ama birbirlerini bir kaşık suda boğmak istemeleri sanırım doğalarında var, vazgeçemiyorlar.
şöyle özetleyelim; eğer patronlarıysanız çok güzel, eğer personeliyseniz çok kötü olan durumdur. neyse ki "çok güzel" kategorisinde yarışıyoruz şimdilik. sorun yok sözlük. rahat olabilirsin :)
is yasantim boyunca asla yasayamadigim durumdur. Her isyerimde tek bayan ben olmusumdur. Ama kadin kiskancligindansa erkeklerle calismak daha bir tercih edilebilir bir durumdur.
kişinin seçme şansı varsa, tercih etmemesi gerekendir. hele de söz konusu kişi kadınsa.
tüm sosyal mecralarda, toplumlarda; kadın haklarını, kadın eşitliğini, kadınların toplumdaki yerini ve önemini vurgulayan kadınların neredeyse tamamı, iş arkadaşı olan başka bir kadının ayağını kaydırmaya çalışır. ki bu ayak kaydırma vazifesi için her türlü yolu dener.
erkekler bize çoğu şeyi uygun görüyor da siz yapmayın bari be.
zordur. basit bir magazin haberine takılıp işler dağ gibi yığılmış ve bitirilmeyi beklerken, sanki hiç bir şey yokmuşçasına 2 saat boyunca bundan bahsedip kaytardıkları gibi çalışmak isteyen bireylerinde kafasını şişirmek sureti ile işi sabote edebilirler.
Not: bir çok iş yerinde bir çok kadınla çalıştım ve ne yazık ki bu tablo üç aşağı beş yukarı hep böyle o yüzden bu konuda çok pis genelleme yaparım.
